Nitelikli dolandırıcılık - resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 23. Ceza Dairesi 2015/2253 Esas 2015/4554 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur ... ve diğer sanık ..."ın evli olup işyeri mağdur adına kayıtlı olmasına karşın fiilen işlerin ... tarafından yürütüldüğü, sanık ..."ın eşi mağdur ... ismine atfen suça konu üç adet bonoyu imzalayarak fikir ve eylem birliği içinde hareket ettiği diğer sanık ...’e icra takibine koyması için verdiği, sanık ...’in de bonoları icra takibine koyduğu iddia ve kabul edilen somut olayda;
Sanıklar müdafiilerinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
1- Sanık ..."ın daha önceden doğmuş borca istinaden suça konu bonoları tanzim edip alacaklı sanık ..."e verdiğinin dosya kapsamından anlaşılması karşısında, hile unsurunun oluşmaması nedeniyle dolandırıcılık suçundan beraat kararı yerine dosya kapsamına uygun bulunmayan ve yasal olmayan gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
2- Sanık ... yönünden ise;
a) Sanık ... ve tanık ...’in suça konu senetler nedeniyle mağdurun işyerine tahsilat amacıyla gittiklerinde, mağdurun kardeşi ...’un senetlerdeki borca karşılık mağdurla yaptığı telefon görüşmesi sonucunda 200 avro ödeme yapıp dosyada bulunan 17.06.2009 tanzim tarihli ve 342 numaralı makbuzu imzalayıp verdiğini belirtmeleri karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; öncelikle tanık ...’un duruşmaya çağrılarak bu konuda beyanına başvurulması ve toplanan tüm delillerin sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdirinin gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde hüküm verilmesi,
b) Olay tarihinde sanık ..."in alacağı kapsamında suça konu bonoları kullandığının kabul edilmesi karşısında; nitelikli dolandırıcılık suçu yönünden TCK’nın 159., resmi belgede sahtecilik yönünden ise aynı Kanunun 211. maddelerinin uygulanma olanağının tartışılmaması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.10.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.