Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1272 Esas 2019/3036 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1272
Karar No: 2019/3036
Karar Tarihi: 20.05.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2015/1272 Esas 2019/3036 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanığın uyuşturucu madde bulundurmak suçundan mahkum edildiği ancak tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması nedeniyle cezasının onandığı belirtilmiştir. Sanığın temyiz isteği usulüne uygun karar tebligatı yapılmadığı için kabul edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydında aynı suçtan dolayı tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmadığı tespit edilmiştir. Bu nedenle, suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun yapıldığını ve sanıkların suçu işlediğini tespit ettiğini belirterek hükümleri onamıştır. Kararda, 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ve TCK'nin 191. maddesinin 5. fıkrasının uygulanma şartlarına değinilmiştir. 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası da kararda yer almıştır.

10. Ceza Dairesi 2015/1272 E. , 2019/3036 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Başka bir suçtan bir ceza infaz kurumunda tutuklu bulunan sanık ..."a, gerekçeli karar tebligatının usulüne uygun yapılmaması nedeniyle sanığın 20.06.2014 tarihli temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilmiştir.
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandıktan sonra, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 20/05/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.