Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/8860 Esas 2019/5540 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı asıl ve birleşen davaların kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, asıl ve birleşen davalarda, müvekkili tarafından sigortalanan fabrikada meydana gelen yangın sonucunda ağır hasar meydana geldiğini, hasar bedelinin müvekkilince sigorta ettirene ödendiğini, hasarın davalı şirkete ait araçta çıkan yangının sigortalı depolara sirayet etmesi sonucu oluştuğunun gerek itfaiye raporundan gerekse mahkemece aracılığıyla yaptırılan tespit sonucu düzenlenen rapordan anlaşıldığını, dolayısıyla zarardan davalının sorumlu bulunduğunu ileri sürerek, müvekkilince ödenen miktarların davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı şirketin ağır kusuru nedeniyle müvekkili şirkete ait araçta çıkan yangınla oluşan zarar arasındaki illiyet bağının kesildiğini, zira sigortalı şirketin yangın çıkan aracı depolara yakın yere park ettirdiği gibi çıkan yangını önlemek konusunda da gerekli tedbirleri almadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, 11.Hukuk Dairesi’nin 07/03/2014 tarih ve ... Esas, 2014/4386 Karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda, davalıya ait araçta yangın çıkması karşısında işleten sıfatıyla davalının sorumluluğunun kaçınılmaz olduğu, ancak söz konusu yangının sigortalı depolara sirayet etmesinde, aracın fabrika araç park alanı yerine depoların hemen önüne park ettirilmiş olması ve fabrikada yangına müdahale için gerekli ve yeterli düzeyde önlem alınmaması nedeniyle sigorta ettirenin de kusurlu bulunduğu, zira basit bir yangın söndürme
organizasyonu ile depolara sirayet etmeden söndürülebilecek nitelikte olan araçtaki yangının, müdahale yetersizliği sonucunda büyüyerek fahiş orandaki zararın meydana gelmesine sebebiyet verdiği, davalı şirketin kusurunun %55 olarak takdir edildiği, meydana gelen zarardan da bu oranda sorumlu olduğu gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların davalının kusuru oranında kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm davacı vekili ve davalı vekili tarafından süresi içerisinde temyiz edilmiştir.
1-Dosya içeriğine, bozmaya uygun karar verilmiş olmasına, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına, bozma ile kesinleşen yönlere ilişkin inceleme yapılmasının mümkün olmamasına göre; davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile usul ve yasaya uygun bulunan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2-Her ne kadar hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiş ise de; temyiz dilekçesinin temyiz defterine kaydedildiği belirlenemediği gibi, temyiz harcının yatırıldığına dair makbuza da dosya içinde rastlanmamıştır. Temyiz dilekçesinin verilme usulü HUMK"nın 434. maddesinde açıklanmış olup buna göre temyiz dilekçesinin temyiz defterine kayıt ettirilip temyiz harcının yatırılmış olması gerekmektedir. Davalı vekili tarafından bu işlemler yapılmaksızın verilmiş temyiz dilekçesinin incelenme kabiliyeti bulunmaması nedeniyle temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz isteminin REDDİNE, aşağıda dökümü yazılı 148,40 TL kalan onama harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.