Yargıtay 10. Hukuk Dairesi 2012/8967 Esas 2013/5388 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Davacı, borçlu olmadığının tespiti ile yaşlılık aylığı bağlanması gereken tarihin tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde davanın reddine karar verilmiştir.
Hükmün, davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
İnceleme konusu olayda, 01.10.1981-23.02.2010 tarihleri arası dönemde toplam 6158 prim gün sayısı bulunan davacıya, 24.02.2010 tarihli tahsis başvurusu üzerine anılan 6158 gün SSK"lı çalışmaları dikkate alınmak suretiyle 01.03.2010 tarihinden itibaren SSK"dan yaşlılık aylığı bağlanmıştır. Ancak, 09.01.1992-16.05.1994 tarihleri arası döneme ait 2 yıl, 4 ay, 7 günlük 1479 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık süresine ilişkin prim borcu bulunduğunun anlaşılması ve anılan sigortalılığa ilişkin prim borcunun 31.08.2010 tarihinde ödenmesi üzerine, bir kısım SSK"lı sigortalılık süresi de iptal edilmek suretiyle 6072 gün SSK"lı hizmetleri ve 847 gün 1479 sayılı Kanun kapsamındaki sigortalılık süresi dikkate alınmak suretiyle 6919 gün üzerinden 01.09.2010 tarihinden itibaren yeniden SSK"dan yaşlılık aylığı bağlanmış ve 01.03.2010-23.09.2010 tarihleri arası dönem için 5.515,26 TL yersiz aylık tahakkuk ettirilmiştir.
İş bu dava ile davacı, Kurumca, yaşlılık aylığının iptal edilerek, yersiz aylık tahakkuk ettirilmesine yönelik işlemlerin hatalı olduğunu beyanla, davalı Kuruma borçlu olmadığının ve yaşlılık aylığına hak kazandığı tarihin tespitine karar verilmesini istemiş, mahkemece, davalı Kurum işlemleri yerinde bulunarak davanın reddine karar verilmiştir.
Yapılacak değerlendirmede, öncelikle davacıya dava dilekçesi açıklattırılarak, davacının 506 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanunun 4/a maddesi kapsamındaki sigortalılık sürelerinin dikkate alınmasını istediği belirlendiği takdirde, 2829 sayılı Kanundan yararlanmak için kişiyi tüm sosyal güvenlik kurumlarına tabi hizmet
sürelerini birleştirmeye zorlamanın, sosyal güvenlik sistemi ve amacı ile bağdaşmadığı gerçeği dikkate alınmak suretiyle, (YHGK"nun, 2002/21-132, 2002/139 sayılı kararı ile aynı yönde, 2006/21-485, 2006/ 483 ve 2010/ 10-126, 2010/ 133 sayılı kararları) davacının 01.10.1981-23.02.2010 tarihleri arasındaki 6158 günlük SSK"lı çalışmaları gözetildiğinde, anılan 506 sayılı Kanun ile 5510 sayılı Kanunun 4/a maddesi kapsamındaki sigortalılık sürelerinin aylık bağlanması için yeterli olduğunun anlaşılması karşısında, aksini öngören Kurum işleminin yerinde olduğundan bahsetmek mümkün değildir.
Mahkemece, açıklanan maddi ve hukuki esaslar gözetilmeksizin, eksik araştırma ve hatalı değerlendirme sonucu yazılı biçimde hüküm kurulması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O hâlde, davacı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istem halinde davacıya iadesine, 21.03.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.