Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2469 Esas 2019/10880 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2469
Karar No: 2019/10880
Karar Tarihi: 17.09.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2019/2469 Esas 2019/10880 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ağır Ceza Mahkemesinde görülen bir davada, sanık çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz itirazları ve duruşmalı inceleme sırasında sözlü savunması incelendikten sonra, mahkumiyet hükmü yok hükmünde sayılmış ve dosya yeniden incelenmek üzere geri gönderilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 30. maddesi (Hata)
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 230. maddesi (Hükmün Açıklanması ve Gerekçesi)
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi (Temyiz Yasağı)
- 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi (Bozma Kararı)

14. Ceza Dairesi 2019/2469 E. , 2019/10880 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen re"sen de temyize tabi hükmün sanık müdafisi tarafından duruşmalı temyiz edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafisinin yerinde görülen talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği görüşüldü:
Sanığın, "mağdurun on dört yaşında olduğunu bilmiyorum, benden ayrılmamak için yaşını saklamış" yönündeki duruşmadaki savunmaları karşısında tüm dosya içeriği nazara alınarak, olayda 5237 sayılı TCK"nın 30. maddesinde düzenlenen hata hükümlerinin uygulanma koşullarının bulunup bulunmadığı tartışılıp bu yöndeki savunmanın reddi nedenleri karar yerinde açıklandıktan sonra hükme varılması yerine, noksan gerekçe ile yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurularak 5271 sayılı CMK"nın 230. maddesine muhalefet edilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları ile duruşmalı inceleme sırasındaki sözlü savunması bu itibarla yerinde görüldüğünden, re"sen de temyize tabi hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.