Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6230 Esas 2019/10942 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6230
Karar No: 2019/10942
Karar Tarihi: 18.09.2019

Çocuğun nitelikli cinsel istismarı - çocuğun kaçırılması ve alıkonulması - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/6230 Esas 2019/10942 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin çocuğa nitelikli cinsel istismar ve çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçlarından mahkum olduğu bir davada ilk derece mahkemesi tarafından verilen hükümlerin temyiz edildiğini belirtti. Dosya tetkik edildikten sonra, Tebligat Kanunu'nun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması gerektiği fakat yapılmadığı anlaşıldı. Bu nedenle, hüküm sanığa usulünce tebliğ edilmediği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına iade edilmesi gerektiği kararı verildi. Kanun maddeleri olarak ise, Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1 ve 21/2. maddeleri değerlendirildi.

14. Ceza Dairesi 2015/6230 E. , 2019/10942 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı, çocuğun kaçırılması ve alıkonulması
HÜKÜM : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı eylemi reşit olmayanla cinsel ilişki kabul edilerek bu suç ile çocuğun kaçırılması ve alıkonulması suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
11.01.2011 tarih ve 6099 sayılı Kanunla değişik Tebligat Kanununun 10/2. maddesi gereğince tebligatın muhatabın bilinen en son adresine yapılması, bilinen en son adresinin tebligata elverişli olmaması veya tebligat yapılamaması halinde ise mernis adresine bu hususta şerh düşülerek gönderilip, mahallinde yapılacak araştırmada muhatabın adresten geçici olarak ayrıldığının tespiti veya tebellüğden imtina etmesi halinde Tebligat Kanununun 21/1, muhatabın adreste hiç oturmadığının veya adresten sürekli olarak ayrıldığının belirlenmesi halinde ise anılan Kanunun 21/2. maddesine göre tebliğinin gerektiği gözetilmeden, yokluğunda verilen gerekçeli hükmün diğer sanıklardan ...’ın 18.09.2012 tarihli duruşmada bildirdiği son adresine mahallinde herhangi bir araştırma yapılmaksızın sanığın adresinin kapalı olduğu şerh düşülmek suretiyle 21. maddeye göre usulsüz tebliğ edildiği anlaşıldığından, hükmün sanık ...’a usulünce tebliğiyle tebligat parçası ile verildiği takdirde temyiz dilekçesinin eklenip, hükmün temyizi halinde bu hususta ek tebliğname düzenlenmesinden sonra Dairemize iade edilmek üzere esası incelenmeyen dosyanın mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.