17. Ceza Dairesi Esas No: 2020/2447 Karar No: 2020/3176 Karar Tarihi: 03.03.2020
Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/2447 Esas 2020/3176 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Çocuk Mahkemesi tarafından hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü temyiz edilmiştir. Suça sürüklenen çocuk, bir binaya girerek buradaki bir dairenin önünden ayakkabı çalmıştır. Konut dokunulmazlığının ihlali sebebiyle dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılabileceği kabul edilmiştir. Suçun işleniş şekli ve özellikleri, malın değerinin az olmasından daha fazla etkili olabileceği için TCK'nın 145. maddesi uyarınca faile verilen cezada indirim yapılması gerekmektedir. Hâkim, indirim oranını işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olarak saptamalıdır. 5237 sayılı TCK'nın 145. maddesi, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. Hâkim, takdir hakkını kullanırken, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstererek uygulama yapmalıdır. Suçun işleniş şekli ve özellikleri dikkate alındığında, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK'nın 145. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağı tartışılmamıştır. Bu nedenle hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 61/1. ve 145. maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2020/2447 E. , 2020/3176 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Çocuk Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: Suça sürüklenen çocuğun bina içerisine girerek buradaki 4 numaralı daire önünden ayakkabı çalması eylemi sebebiyle, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan dava zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılması mümkün görülmüştür. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak; 5237 sayılı TCK"nun 61/1. maddesine göre malın değerinin az ya da çok olması, cezanın temel cezanın belirlenmesinde alt sınırdan uzaklaşmak için bir kriter olup, hırsızlık suçuna konu malın değerinin az olmasının TCK"nın 145. maddesinde ayrı olarak düzenlenmesi, kanun koyucunun hırsızlık suçunda malın değerinin az olmasına verdiği önemi göstermektedir. Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 15.12.2009 gün ve 6/242-291 sayılı içtihadında belirtildiği üzere, "...daha çoğunu alabilme olanağı varken yalnızca gereksinimi kadar ve değer olarak az olan şeyi alma" görüşünün, TCK"nın 145. madde uygulamasında bütünüyle reddedilmesi mümkün değil ise de, maddenin yalnızca bu tanımlamayla sınırlandırılması da olanaklı değildir. 145. maddenin gerek ilk şekli, gerekse değiştirilmiş biçimi; ortak tanımlama ile, hırsızlık suçunun konusunu oluşturan değerin az olmasını temel almaktadır. TCK"nın 145. maddesine göre, faile verilen cezada indirim yapılabilmesi için malın değerinin az olması yeterli olup, hâkim indirim oranını TCK"nın 3. maddesinde öngörüldüğü üzere “işlenilen fiilin ağırlığıyla orantılı” olacak şekilde saptamalıdır. Değer azlığı nedeniyle ceza vermekten vazgeçme kararı verilecek ise; malın değerinin azlığı yanında “suçun işleniş şekli ve özellikleri” de dikkate alınmalıdır. TCK"nın 145. maddesinin uygulanmasında hâkime takdir hakkı tanınmış olup, hâkim takdir hakkını kullanırken keyfiliğe kaçmadan, her somut olaya uygun, yasal ve yeterli gerekçe göstermek suretiyle uygulama yapmalıdır. Somut olayda ise; suça sürüklenen çocuğun çalmış olduğu ayakkabıyı müştekinin 1 ay önce 70,00 TL’ye satın almış olduğunu beyan etmesi karşısında, suça sürüklenen çocuk hakkında TCK"nın 145. maddesi hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılmaması, Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 03/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.