12. Ceza Dairesi 2019/6686 E. , 2020/3801 K.
"İçtihat Metni"Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK’nın 89/1- 2, 62, 50/1-a, 52/2, 53/6. maddeleri gereğince mahkumiyet
Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin, verilen kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, katılanlar vekilinin sanığa az ceza verildiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü, saat 13.00 sıralarında, meskun mahalde, çift yönlü, düz, eğimsiz, kavşak bulunan, asfalt yolda, sanık sevk ve idaresindeki otomobil ile Bakırköy istikametinden Eski Havalimanı Yolunu takiben Florya istikametine seyir halinde iken olay mahalline geldiğinde sola dönüş yapılamaz taşıt giremez levhasına rağmen orta refüj aralığından, trafik işaret levhası bulunan karşı şeritten gelen araçlara ayrılan yola girmek için sola dönüş yaptığı esnada, aracının sağ ön ve arka kapı kısımları ile Florya istikametinden Bakırköy istikametine seyir halinde olan sürücü ...’nun sevk ve idaresindeki otomobil"in ön kısmının çarpışması neticesinde, sanığın asli kusurlu olarak aracında yolcu olarak bulunan, ...‘nun basit tıbbi müdahale ile giderilemez, vücudunda ağır 5.derece kemik kırığı oluşacak şekilde yaralanmasına neden olduğu olayda; sanığın ters yöne girdiği tespit olunmasına rağmen bilinçli taksir koşullarının oluştuğu gözetilmeden TCK’nın 22/3. maddesinin uygulanmaması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Kabul ve uygulamaya göre ise;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 07/07/2009 tarih 2009/9-62-191 sayılı kararında da vurgulandığı üzere, taksirli suçlar açısından temel cezanın belirlenmesinde TCK"nın 61/1. maddesinin (f) bendinde yer alan "kastın yoğunluğu" gerekçesine dayanılamayacağının gözetilmemesi,
2-Katılanın yaralanmasının, vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde olduğunun 08.04.2014 tarihli raporla anlaşılmakla; yaralamanın niteliği göz önünde bulundurulduğunda dayanak kanun maddesinin hükmün 2. paragrafında "TCK"nın 89/2-b maddesi" olarak gösterilmesi gerekirken "TCK"nın 89/2 maddesi" olarak gösterilmesi,
3-Lehe hüküm talebinde bulunan sanık hakkında tayin olunan adli para cezasının TCK’nın 52/4 maddesi gereğince taksitlendirilip taksitlendirilmeyeceğinin karar yerinde tartışılmaması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden 5320 sayılı kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 22.06.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
