Yargıtay 20. Hukuk Dairesi 2017/530 Esas 2019/5110 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... vekili tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Çekişmeli ....köyünde bulunan 105 ada 31 parsel sayılı 3018 m2 yüzölçümündeki taşınmaz tarla niteliğinde davalı ... adına tapuda kayıtlıdır.
Davacı vekili davaya konu 105 ada 31 parsel sayılı taşınmazın çevresinin devlet ormanı ile çevrili olduğunu, bu niteliği ile taşınmazın kişiler adına tescil edilmesinin 6831 sayılı Orman Kanununun 17. maddesi uyarınca mümkün olmadığını, öncesinin orman olduğu anlaşılan ağaç ve ağaççıkların sonradan yok olduğunu veya yok edilmiş yerlerin de orman kavramına dahil olduğunu, yerleşmiş Yargıtay içtihatlarına göre eğim durumu %12"yi aşan yerlerin toprak muhafaza karakteri taşımadıklarını, üç yönden orman ile çevrili olmasının da taşınmazın orman bütünlüğünü bozduğunun kabul edildiğini, bu nedenlerle dava konusu taşınmazın orman sayılan yerlerden olduğundan davalı adına yapılan tespitin iptali ile tapunun iptaline, taşınmazın orman olarak Maliye Hazinesi adına tapuya tespit ve tescilinin yapılmasına karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sonunda mahkemece davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, tapu iptali ve tescil talebine ilişkindir.
Taşınmazın bulunduğu yörede 3402 sayılı Kadastro Kanununun 4. maddesi gereğince 6831 sayılı Orman Kanununa göre sınırlama tespiti ile aynı kanunun 2/B maddesi uygulama çalışmaları 105 nolu Orman Kadastro Komisyonunca 28/05/1992 yılında başlanmış, 24/11/1992 tarihinde askıya çıkartılmış ve 25/12/1992 yılında kesinleşmiştir, çekişmeli taşınmaz orman kadastro sınırları dışında bırakılmıştır.
İncelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve dava konusu 105 ada 31 nolu parselin orman içi açıklık ve orman sayılan yerlerden olmadığı belirlenerek hüküm kurulduğuna göre, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile usûl ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13/j maddesi gereğince Hazineden harç alınmasına yer olmadığına 23/09/2019 gününde oy birliği ile karar verildi.