6. Ceza Dairesi 2015/2888 E. , 2018/4766 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, Hakaret
HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
I- Sanık ... hakkında mağdur ..."ya karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelemesinde;
Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24/11/2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, katılan ... vekili ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
II- Sanık ... hakkında mağdurlar ..., ... ve ... karşı tehdit suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelemesine gelince;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1) Boşandığı eşi ..."nın babası olan mağdur ..."nın işyerine gidip 65.000,00 TL para isteyen sanık ..."ın; aldığı olumsuz yanıt üzerine mağdur ..."ya yumruk atıp darp etmesinden sonra mağdurlar ..., ... ve ..."ya müteaddit defa telefonla tehdit içerikli mesajlar gönderdiğinin iddia edildiği olayda;
Sanık ..."ın olay tarihden yaklaşık 5 yıl önce 65.000,00 TL"yi muhafaza etmesi için mağdur ..."ya verdiğini ve ondan 65.000,00 TL alacaklı olduğunu ileri sürüp, suçlamaları reddettiği,
Mağdur ..."nın ise sanık ..."ın bu miktarda para almadığını belirttiği, 26.06.2013 tarihli dilekçesinde "sanık ..."ın kızı ... ile boşanmadan önce ortak ev için yapmış olduğu giderler toplamı zannettiği 65.000,00 TL"yi istemiş olabileceğini" belirttiği, 27.06.2013 tarihli dilekçesinde ise bu yöndeki beyanından döndüğü anlaşılmıştır.
Hal böyle olunca;
Mağdur ..."nın 26.06.2013 tarihli dilekçesine konu "ortak evin" neresi olduğu ile anılan yerin mülkiyeti ve/veya zilyedi, taraflar arasında olan irtibatı, mağdur ..."nın sanık ..."ın bu ev için harcadığını ileri sürdüğü bir masrafın olup olmadığı, varsa miktarının saptanmasından sonra; sanığın alacaklı olduğunu ileri sürdüğü 65.000,00 TL arasında nispetsizlik olup olmadığı tespit edilerek sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tespiti gerektiği düşünülmeden eksik araştırma ile yetinilip yeterli olmayan gerekçe ve genel-geçişli ifadeler ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Aralarında 5237 sayılı TCK"nın 150/1. maddesi anlamında bir hukuki ilişki ve bu ilişkiye dayanan alacak bulunmayan mağdurlar ... ve ..."ya müteaddit defa telefonla tehdit içerikli mesajlar gönderip 65.000,00 TL"nin ödenmesini isteyen sanık ..."ın eyleminin yağmaya kalkışma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hüküm kurulması;
3) Kabüle göre de;
a) Sanık hakkında mağdurlar ... ve ..."ya karşı tehdit suçundan kurulan hükümlerde temel cezanın tayinine esas olan kanunun maddelerinin denetime olanak verecek şekilde gösterilmemesi;
b) 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararına göre TCK"nın 53. madde uygulamasının yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, mağdur ... vekili ve sanık ... savunmanının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme uygun olarak BOZULMASINA, sanığın mağdurlar ... ve ... yönelik eylemleri nedeniyle hükmedilen ceza süreleri bakımından kazanılmış hakkının korunmasına, 18.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
