5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21042 Esas 2020/5704 Karar Sayılı İlamı

19. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/21042
Karar No: 2020/5704
Karar Tarihi: 08.06.2020

5607 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/21042 Esas 2020/5704 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 Sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, nakilde kullanılan aracın iadesine ilişkin hüküm, 5237 Sayılı TCK'nin 54. maddesi ve 5607 Sayılı Kanun'un 13. maddesindeki şartların gerçekleşmemesi sebebiyle bozulmuştur. Yeniden yapılacak yargılamada tekrar iade kararı verilmesi halinde, yasa yollarının tükenmesi de dahil bu kararın kesinleşmesinin uzun bir süre geçtikten sonra mümkün olacağı, bu durumun ise AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi ve Anayasa'nın 35. maddesiyle güvence altına alınan mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşturacağı belirtilmiştir. Bu nedenle, mahkeme hükümleri ceza ve müsadere bakımından iki ayrı başlıkta incelenmiştir.
- 5607 Sayılı Kanun: Yapılan satış ve ilgili işlemlerle ilgili vergilendirme hükümlerini kapsar.
- 5237 Sayılı TCK: Türk Ceza Kanunu'nun tam adıdır ve kanunun suçları, cezaları ve suçlu ile mağdur arasındaki ilişkileri düzenleyen maddelerini içerir.
- AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi: Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin ek protokolü olan bu madde, mülkiyet hakkını korumaktadır.
- Anayasa'nın 35. maddesi: Mülkiyet hakkını düzenleyen Anayasa maddesidir.
- 1412 sayılı CMUK: Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nu ifade eder.
- 5320 Sayılı Kanun: Ceza Muhakemesi Kanunu'dur ve yargılama usulünü düzenler.

19. Ceza Dairesi 2019/21042 E. , 2020/5704 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 Sayılı Kanuna Aykırılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle; başvurunun süresi kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yerel Mahkemece, mahkumiyet hükümleriyle birlikte nakilde kullanılan aracın, 5607 sayılı Kanun"un 13. ve 5237 sayılı TCK"nin 54. maddelerindeki şartların gerçekleşmemesi sebebiyle iadesine karar verildiği, iade kararının, nakil aracı hakkında açılmış müsadare davasının konusu olması bakımından, bozma kararıyla birlikte aracın iadesi hükmününde ortadan kalkacağı, bu durumda yeniden yapılacak yargılama sonucunda tekrar iade kararı verilmesi halinde, yasa yollarının tükenmesi de dahil bu kararın kesinleşmesinin uzun bir süre geçtikten sonra mümkün olacağı, yasa yolu denetiminde aracın iadesi kararının hukuka uygun bulunması halinde, bu süre zarfında şahsın, aracı üzerindeki hukuki tasarruf hakkından mahrum kalacağı, bu durumun ise AİHS ek 1 Protokol 1. maddesi ve Anayasa"nın 35. maddesiyle güvence altına alınan mülkiyet hakkına haksız müdahale oluşturacağı, Yargıtayca bu aşamada yapılacak denetimin söz konusu sakıncaları ortadan kaldıracağı gibi, yargılamanın makul sürede bitirilmesi ilkesinin yerine getirilmesi bakımından da gerekli olduğu değerlendirilerek, temyize konu mahkeme hükümleri, ceza ve müsadere bakımından iki ayrı başlıkta incelenmekle;
1)Nakil aracının iadesi kararına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Nakilde kullanılan aracın iadesine ilişkin mahkeme gerekçesi yerinde olup, katılan vekilinin temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden TEMYİZ İTİRAZLARININ REDDİYLE HÜKMÜN ONANMASINA,
2)Sanıklar hakkında kurulan mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükümlerden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"un 61. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"un 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Kanun"un 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Kanun"un 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanun"un 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanun"a eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası mucibince ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş ve sanıklar ile katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen HÜKÜMLERİN, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın mahkemesine gönderilmesine, 08/06/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.