3. Ceza Dairesi Esas No: 2019/2234 Karar No: 2019/9941 Karar Tarihi: 08.05.2019
Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2234 Esas 2019/9941 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, nitelikli kasten yaralama ve kamu görevlisine direnme suçlarından mahkumiyet kararı verilmiştir. Temyiz itirazları incelenmiş ve sanık hakkında eksik ceza tayini yapılmadan ilk kararın onanması kararına varılmıştır. Kararda TCK 86/3-c maddesi belirtilerek arttırım yapılmaması vurgulanmıştır. Adli para cezalarının ödenmemesi durumunda hapse çevrilme yönteminin 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesinde belirtildiği ifade edilmiştir.
3. Ceza Dairesi 2019/2234 E. , 2019/9941 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi HÜKÜM : Mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak; Gereği görüşülüp düşünüldü: Tüm dosya kapsamından sanık hakkında basit yaralama suçundan kurulan bir hüküm olmadığı, dosyanın diğer sanığı ..."nin sanık ..."a karşı basit kasten yaralama eylemi nedeniyle kurulan hükmün ise temyize gelmediği ve sanık ..."ın temyiz başvurusunun sanık sıfatıyla hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede; Sanık ... hakkında nitelikli kasten yaralama suçundan ve kamu görevlisine direnme suçundan verilen kararlara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanığın kişinin yerine getirdiği kamu görevi nedeniyle atılı suçu işlediği anlaşılmakla, TCK"nin 86/3-c maddesi gereğince arttırım yapılmayarak sanık hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından; sanık hakkında hükmedilen adli para cezalarının ödenmemesi halinde hapse çevrileceğine hükmedilmiş ise de para cezasının ödenmemesi halinde izlenecek yöntem 5275 sayılı Kanun"un 106/3.maddesinde belirtildiği ve infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni olarak görülmemiştir. Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık ve müdafinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 08.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.