Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4007 Esas 2015/3993 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4007
Karar No: 2015/3993
Karar Tarihi: 14.09.2015

Hırsızlık - Konut dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4007 Esas 2015/3993 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın konut dokunulmazlığını ihlal ettiği suçtan mahkum olduğu ve hükümlerin temyiz edildiği belirtiliyor. Mahkeme, sanığın hapis cezasının tamamlanana kadar bazı haklarından yoksun bırakılmasını kararlaştırdı. Ancak, sanığın koşullu salıverilmiş olması nedeniyle bu yasağın alt soyu üzerindeki haklarına uygulanmaması gerektiği ve bu nedenle kararın bozulması gerektiği sonucuna vardı. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1. maddesinin unutulması da bir maddi hata olarak düzeltildi. Kararda yer alan kanun maddeleri: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/1, 53/1, 53/2 ve 53/3.

22. Ceza Dairesi 2015/4007 E. , 2015/3993 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, Konut dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanık hakkında konut dokunulmazlığını ihlal suçundan hüküm kurulurken ,5237 sayılı TCK"nın 116/1.maddesinin unutulması,mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."ın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK.nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “Sanığın, TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına,” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.