Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2016/7623 Esas 2018/4762 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/10/2015 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 21/04/2016 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davalı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, hakaret eylemine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, davalı ile komşu olduklarını, aralarındaki husumet nedeniyle olay günü davalının kendisine hakaret ettiğini, şikayeti sonucu ceza mahkemesince mahkumiyetine karar verildiğini beyan ederek manevi zararın tazminini istemiştir.
Davalı davacıya hakaret etmediğini ve davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davalının davacıya yönelik hakareti sabit kabul edilerek istemin bir bölümünün kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, sarf edilen sözlerin, taraflar arasındaki önceye dayalı husumet ve olayın gelişimi dikkate alındığında, tepkisel olarak ortaya konulan sitem ve yakınma içeren ifadeler olduğu anlaşılmaktadır. Şu durumda, ifadelerin doğrudan davacıya yönelik olarak söylenmediği kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yanılgıya dayalı gerekçe ile istemin bir bölümünün kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 05/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.