Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2017/5013 Esas 2018/4776 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi

Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalı ... ve diğerleri aleyhine 22/06/2015 gününde verilen dilekçe ile basın yoluyla kişilik haklarının ihlali nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davacılar ..., ..., ..., ..., ... yönünden davanın husumet yönünden reddine, davacı ... yönünden esastan reddine dair verilen 13/04/2017 günlü karara karşı davacılar vekilinin istinaf başvurusu üzerine yapılan incelemede davacıların istinaf başvurusunun kısmen kabulüne, ... 5. Asliye Hukuk Mahkemesinin 2015/303 esas 2017/191 sayılı kararının HMK 353/1-B-2 maddesi uyarınca düzeltilerek, davacıların davasının reddine dair verilen 23/10/2017 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından süresi içinde istenilmekle davacıların temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Davalılardan ... vekili tarafından verilen temyize cevap dilekçesinde istinaf mahkemesi kararının düzeltilerek onanması talep edilmiş olup, kararın katılma yoluyla temyiz edilmiş olması karşısında temyiz harcı yatırılmadığı anlaşılmaktadır.
Eksik yatırılan temyiz harç ve giderleri yönünden 6100 sayılı HMK 366. maddede yapılan yollama nedeniyle HMK 344/1 ve 346/2. maddeleri hükümlerinin temyizde de kıyasen uygulanması gerekir. 344. maddenin sonucu olarak; temyiz dilekçesi verilirken, temyiz kanun yoluna başvuru için gerekli harçlar ve tebliğ giderleri de dâhil olmak üzere tüm giderlerin ödenmesi gerekli olup, bunların hiç ödenmediği veya eksik ödenmiş olduğu sonradan anlaşılırsa, kararı veren mahkeme tarafından verilecek bir haftalık kesin süre içinde tamamlanması, aksi hâlde başvurudan vazgeçmiş sayılacağı hususunun başvurana yazılı olarak bildirilmesi, verilen kesin süre içinde harç ve giderler tamamlanmadığı takdirde, mahkemece başvurunun yapılmamış sayılmasına karar verilmesi gerekir. HMK hükümlerine
göre temyizde de kıyasen uygulanması gereken 05.01.1949 tarih, 1944/2 Esas, 1949/1 Karar sayılı içtihadı birleştirme kararına göre bu kararı verme yetkisi temyize konu kararı veren mahkemeye ait olduğundan Yargıtay’ca bu karar verilemez. Mahkemece verilecek bu karara karşı temyiz yoluna başvurulması hâlinde, 346 ncı maddenin ikinci fıkrası hükmünün kıyas yoluyla uygulanması gerekir. Kıyas yoluyla uygulanacağı belirtilen 346/2. maddenin sonucu olarak ise; bu karara karşı tebliği tarihinden itibaren bir hafta içinde temyiz yoluna başvurulabilmesi mümkün olup, temyiz yoluna başvurulduğu ve gerekli giderler de yatırıldığı takdirde dosya, karar veren mahkemece Yargıtay"a gönderilecek, Yargıtay tarafından; bu karar yerinde görülmezse, ilk temyiz dilekçesine göre gerekli inceleme yapılacaktır.
SONUÇ: Yukarıda açıklandığı şekilde davalılardan ... vekiline temyiz harç ve masraflarını tamamlaması için meşruhatlı davetiye çıkartılıp HMK 366. maddesi yollamasıyla 344. maddesindeki kanuni prosedürün yerine getirilmesi, harç tamamlanır ise sayman mutemed alındısı da eklenerek, dosyanın temyiz incelemesi yapılmak üzere dairemize gönderilmesi için dosyanın mahalline GERİ ÇEVRİLMESİNE 06/06/2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.