Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6121 Esas 2020/2092 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Sanık hakkında TCK 157/1, 62, 52/2, 53, 58. maddeleri gereği mahkumiyet (3 kez) mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın (üç kez) mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, ancak uzlaştırmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede:
Sanığın katılanlara ayrı ayrı kendisini mali müşavir olarak tanıtarak emekli edebileceğini vaat edip katılan ..."dan 8000 TL, katılan ..."ten 4700 TL, katılan ..."dan da 2200 TL menfaat temin ettiği, sanığın her üç katılana tanık Hüseyin adına kayıtlı cep telefonu numarasını verdiği, katılanların numarayı aradıklarında sanığa ulaşamadıkları, sanığın bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediği iddia edilen olayda, sanık savunması, katılan beyanları, tanık anlatımları, kriminal uzmanlık raporu, tutanaklar, uzlaştırma raporu ile dosya içeriğine göre sanığın atılı dolandırıcılık suçlarını işlediğinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 12.02.2013 gün ve 2012/13-1438 Esas - 2013/53 Karar sayılı ilamında belirtildiği üzere; sanık hakkında tekerrüre esas alınan ilamın kararda gösterilmemesi infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık ve sanık müdafiinin suçun sübut bulmadığına ve lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin ONANMASINA, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.