Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11478 Esas 2020/2112 Karar Sayılı İlamı

18. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/11478
Karar No: 2020/2112
Karar Tarihi: 04.02.2020

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2019/11478 Esas 2020/2112 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, bir sanığın görevi yaptırmamak için direnme suçundan mahkum olduğu bir dava hakkında karar verdi. Temyiz incelemesi sonucunda suçun zamanaşımının gerçekleştiği ve hükümde başkaca yönlerin incelenmediği tespit edildi ve hüküm BOZULDU. Ancak, davanın gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verildi. Bu kararda 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4. ve CMK'nın 223/8. maddelerinin gözetildiği belirtilmektedir. 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e maddesi, görevi yaptırmamak için direnen kişilere verilebilecek cezaları düzenlerken, 67/4. maddesi de suçun zamanaşımını belirlemektedir. CMK'nın 223/8. maddesi ise dava zamanaşımını düzenlemektedir.

18. Ceza Dairesi 2019/11478 E. , 2020/2112 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme
HÜKÜM : Mahkumiyet

KARAR

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Sanığa atılı suça ilişkin yasa maddesinde öngörülen cezanın üst sınırı uyarınca, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, ve 67/4. maddelerine göre, suçun tabi bulunduğu 12 yıllık olağanüstü dava zamanaşımının temyiz inceleme sürecinde gerçekleştiği anlaşıldığından sanık ...’ın temyiz itirazları bu nedenle, yerinde görülmekle, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca, tebliğnameye aykırı olarak, başkaca yönleri incelenmeyen hükmün BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık ... hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. ve CMK"nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞMESİNE, 04/02/2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.