Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/6615 Esas 2020/7301 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 5.Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kabulüne dair verilen kararın süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili; davalının maliki ve işleteni bulunduğu ... plakalı minibüsün ZMMS sigortası ile müvekkili şirket nezdinde sigortalı olduğunu, söz konusu aracın ... sevk ve idaresinde iken 19/09/2014 tarihinde meydana gelen tek taraflı trafik kazasında sürücü ... ve annesi ... "ın hayatlarını kaybettiklerini, ... mirasçısı ... tarafından müvekkili aleyhine Bafra 2. Asliye Hukuk Mahkemesine açılan dava ile destekten yoksun kalma tazminatı talep edildiğini, mahkemece yapılan yargılama neticesinde verilen kararın Bafra İcra Müdürlüğü"nün 2015/7404 Esas sayılı dosyası ile takibe konulduğunu ve müvekkkili tarafından toplam 175.768,00 TL"nin 21.10.2015 tarihinde ödendiğini, sigortalı araç sürücüsü ..."ın ehliyetsiz olması sebebiyle ödenen tazminat ve ferilerinin davalıdan rücuen talep edildiğini ancak davalının ödeme yapmadığını, poliçe genel şatları gereğince sürücü belgesiz sürücü tarafından aracın kullanılması sebebiyle müvekkilinin ödediği tazminatı davalıya rücu hakkının bulunduğunu belirterek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 175.768,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; davacı tarafça ödenmemesi gereken bir tazminatın ödenmesi sebebiyle müvekkiline rücu imkanının bulunmadığını, kaldı ki rücu edilebilecek ise ancak asıl alacağın rücu edilebileceğini, asıl alacağın üzerinde kalan
kısım davacının sebep olduğu feri alacaklar olduğundan rücu edilemeyeceğini, ayrıca sürücü ..."ın motorlu taşıt sertifikası bulunduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; davanın kabulü ile 175.768,00 TL tazminatın davalıdan ödeme tarihi olan 21/10/2015 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte tahsili ile davacıya ödenmesine karar verilmiş, karara karşı davalı vekilinin istinaf yoluna başvurması üzerine Bölge Adliye Mahkemesi’nce davalı vekilinin istinaf isteminin 6100 sayılı HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş, Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekili tarafından yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesi"nce esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre, usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, dosyasının ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesi"ne gönderilmesine, aşağıda dökümü yazılı 9.005,10 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 18/11/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.