Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/1400 Esas 2019/5009 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/1400
Karar No: 2019/5009

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2019/1400 Esas 2019/5009 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı, davacının işçilik alacaklarının ödenmediğini iddia ederek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir. Mahkeme, fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti haricindeki talepleri kabul etmiştir. Karar davacı ve davalı avukatları tarafından temyiz edilmiştir. Düzeltme yapılarak hükmün onanması kararlaştırılmıştır.
13/2. Maddeye göre davalı lehine 200 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi gerektiği ancak 1.068,02 TL vekalet ücretine karar verildiği belirtilmiştir. Kararın düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: AAÜT.sinin 13/2. maddesi, HMK.nun geçici 3/2. maddesi, HUMK.nun 438/7. maddesi.

9. Hukuk Dairesi 2019/1400 E. , 2019/5009 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK (İŞ) MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar avukatlarınca istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı isteminin özeti:
Davacı vekili, bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarını istemiştir.
B)Davalı cevabının özeti:
Davalı vekili, iddia ve taleplerin yersiz olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
C)Yerel Mahkeme kararının özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, sübut bulduğu gerekçesi ile fazla mesai ücreti ve hafta tatili ücreti haricindeki taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
D)Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili ve davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
E)Gerekçe:
1- Gerekçeli karar başlığında dava tarihinin 04/10/2013 yerine 11/10/2013 şeklinde yazılması mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
3- Somut uyuşmazlıkta, davada reddedilen kısım toplamda 200 TL. olduğundan, karar tarihindeki AAÜT.sinin 13/2. maddesine göre davalı lehine 200 TL. vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken 1.068,02 TL vekalet ücretine hükmedilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)SONUÇ:
Hüküm fıkrasının 5 numaralı bendindeki "1.068,02" rakamının çıkarılarak yerine "200" rakamının yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/ 8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nisbi temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 28/02/2019 günü oybirliğiyle karar verildi.