Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/21832 Esas 2011/21316 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2010/21832
Karar No: 2011/21316

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2010/21832 Esas 2011/21316 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, davacı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği ve karısına kötü davrandığına dair delillerin olduğunu ancak boşanmaya neden olan olaylarda tamamen kusurlu olduğu sonucuna vardı. Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesi gereği boşanma istemek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmadığı ancak davalının az da olsa kusurunun belirlenmesinin kaçınılmaz olduğu belirtildi. Mahkeme, davacının tutum ve davranışlarının evlilik birliğini temelden sarsmasına rağmen davalıya atfı mümkün hiçbir kusur olmadığına hükmetti ve davayı reddetti.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 166. maddesi: \"Bir tarafın kusurunun, evliliğin temelden sarsılmasına yeterli olması hâlinde, diğer taraf boşanma isteyebilir. Ancak, kendisinin veya karşı tarafın yaşayışını düzenleyen koşullar, ekonomik durum, maddî veya manevî yararları da dikkate alınarak, hâkim gerekli tedbirleri alır.\"

2. Hukuk Dairesi 2010/21832 E. , 2011/21316 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sarayköy Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
TARİHİ :26.02.2010
NUMARASI :Esas no: 2009/20 Karar no:2010/117

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Toplanan delillerden; davacı kocanın birlik görevlerini yerine getirmediği, karısına "gelme, annenin dizinde otur, senden karı olmaz" dediği, davacı kocanın tanıklarının beyanında geçen olaylardan sonra evlilik birliğinin devam ettiği, boşanmaya neden olan olaylarda davacı kocanın tamamen kusurlu olduğu anlaşılmaktadır.
Türk Medeni Kanununun 166.maddesi hükmünü tamamen kusurlu eşin de dava açabileceği ve yararına boşanma hükmü elde edebileceği biçiminde yorumlamamak ve değerlendirmemek gerekmektedir.Çünkü böyle bir düşünce, kimsenin kendi eylemine ve tamamen kendi kusuruna dayanarak bir hak elde edemeyeceği yönündeki temel hukuk ilkesine aykırı düşer.Diğer taraftan gene böyle bir düşünce tek taraflı irade ile sistemimize aykırı bir boşanma olgusunu ortaya çıkarır. Boşanmayı elde etmek isteyen kişi karşı tarafın hiçbir eylem ve davranışı söz konusu olmadan, evlilik birliğini, devamı beklenmeyecek derecede temelinden sarsar, sonrada mademki birlik artık sarsılmış diyerekten boşanma doğrultusunda hüküm kurulmasını talep edebilir. Öyle ise Türk Medeni Kanununun 166.maddesine göre boşanmayı isteyebilmek için tamamen kusursuz ya da az kusurlu olmaya gerek olmayıp daha fazla kusurlu bulunan tarafın dahi dava hakkı bulunmakla beraber, boşanmaya karar verilebilmesi için davalının az da olsa kusurunun varlığı ve bunun belirlenmesi kaçınılmazdır. Az kusurlu eş boşanmaya karşı çıkarsa bu halin tespiti dahi tek başına boşanma kararı verilebilmesi için yeterli olamaz. Az kusurlu eşin karşı çıkması hakkın kötüye kullanılması niteliğinde olmalı, eş ve çocuklar için korunmaya değer bir yararın kalmadığı anlaşılmalıdır.(TMK.md.166/2)
Mevcut olaylara göre evlilik birliğinin, devamı eşlerden beklenmeyecek derecede, temelinden sarsıldığı kuşkusuzdur. Ne var ki bu sonuca ulaşılması tamamen davacının tutum ve davranışlarından kaynaklanmış olup, davalıya atfı mümkün hiçbir kusur gerçekleşmemiştir. Bu durumda açıklanan nedenle isteğin reddi gerekirken yasa hükümlerinin yorumunda yanılgıya düşülerek boşanmaya karar verilmesi usul ve kanuna aykırıdır.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.08.12.2011 (Prş.)