10. Ceza Dairesi Esas No: 2020/12973 Karar No: 2021/13423 Karar Tarihi: 09.12.2021
Uyuşturucu madde ticareti yapma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/12973 Esas 2021/13423 Karar Sayılı İlamı
10. Ceza Dairesi 2020/12973 E. , 2021/13423 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : ADANA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma Hükümler : a) Mahkûmiyet; Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 11/06/2019 tarihli, 2019/113 esas ve 2019/279 sayılı kararı b) İlk derece mahkemesi hükmünün düzeltilerek istinaf başvurularının esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ve müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ: Tüm dosya kapsamına göre, 5237 sayılı TCK’nın 192/3. maddesinde düzenlenen etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmamasına ilişkin mahkemenin kabul ve gerekçesinde herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir. 5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede, Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak; 1)TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 15/04/2020 tarihinde yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, 2)Sanığa verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı” belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK"nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;İlk derece mahkemesi hükmünün, 1)TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümüne “...iptal kararındaki hususlar” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve 7242 sayılı Kanunla yapılan değişiklikler” ibaresinin eklenmesi, 2)Hüküm fıkrasının adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin paragraflarına “...tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin eklenmesi, Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteklerinin ESASTAN REDDİNE, Hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine, 28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Mersin 1. Ağır Ceza Mahkemesi"ne; kararın bir örneğinin Adana Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi"ne gönderilmesine, 09/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.