Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/3143 Esas 2018/5593 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 26/03/2012 gününde verilen dilekçe ile yayın yoluyla kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 29/03/2018 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle, 6763 sayılı Kanun"un 45. maddesi ile 6100 sayılı HMK"ye eklenen geçici 4/1. maddesi gereği temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Mahkemece gerekçeli kararda dava tarihinin, 26/03/2012 tarihi olması gerekirken Yargıtay bozması sonrasında dosyanın UYAP sistemine kayıt tarihi olan 04/12/2017 tarihi olarak yazılması mahalde düzeltilebilir maddi hata olarak görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedenine dayalı manevi tazminat istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, istemin kısmen kabulüne dair verilen karar, Dairemizin 19/04/2017 gün ve 2016/10535-2017/2067 sayılı ilamı ile, "... yayın tarihi, yayındaki anlatım şekli ve yukarıda anılan ilkeler gözetildiğinde davacı yararına takdir olunan manevi tazminat tutarı fazladır. Daha alt düzeyde manevi tazminat takdir edilmek üzere kararın bozulması gerekmiştir..." şeklindeki gerekçe ile bozulmuştur.
Bozma üzerine, mahkemece 29/03/2018 gün ve 2017/435 - 2018/55 sayılı kararla "...Davamıza konu olan olayda; kişilik haklarına saldırı teşkil eden ifadelerin yer aldığı kitabın, binlerce nüshasının satılmış olması, tarafların sosyal statüleri, sosyal ve ekonomik durumları, paranın günümüzdeki satın alma gücü, hükmedilen tazminatın, davacıyı zenginleştirecek bir miktarda, davalıları da ekonomik yönden fakirleştirecek bir miktarda olmaması, saldırı niteliği taşıyan sözlerin, davacı yönünden çevresinde ve toplumda bıraktığı etki gibi hususlar bir bütün olarak değerlendirildiğinde, yüksek bir meblağ teşkil etmediği, bu yönüyle mahkememizce daha önce hükmedilen miktarın makul bir düzeyde olduğu değerlendirilmekle..." şeklindeki gerekçe ile önceki kararda direnilmesine karar verilmiştir.
Dairemizce, yerel mahkemenin ilk kararında direnmesi üzerine yapılan incelemede; direnme kararının usul ve yasaya uygun olduğu anlaşılmakla, 6763 sayılı Kanun"un 43. maddesi ile değişik 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 373. maddesinin 5. fıkrası gereği Dairemizin bozma kararı kaldırılarak temyiz incelemesine geçildi;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun olan kararın ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine 24/09/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.