Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15338 Esas 2017/4057 Karar Sayılı İlamı

19. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/15338
Karar No: 2017/4057
Karar Tarihi: 22.05.2017

Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/15338 Esas 2017/4057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı banka tarafından taşınır rehni alınan ve sonrasında ödenmeyen taksitler nedeniyle ilamsız takip başlatılan araçlar için dava açılmıştır. Bankanın ihtarnamede belirttiği borç miktarından daha fazlası için takip başlatması ve tahsilat yapması nedeniyle dava açılmış ve müşterinin her iki takip yönünden borçlu olmadığı tespit edilerek kısmen kabul kararı verilmiştir. Tazminat talebinin reddedilmesine karar verilmiştir. Mahkeme kararı temyiz edilmiş ancak başvuru harcının süresinde yatırılmaması nedeniyle temyiz talebinden vazgeçilmiştir. Kararın onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri: Ticaret Kanunu, Türk Medeni Kanunu, İcra ve İflas Kanunu.

19. Hukuk Dairesi 2016/15338 E. , 2017/4057 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabul kısmen reddine yönelik olarak verilen hüküm süresi içinde temlik alan davalı vekilince temyiz edilmiş, ancak 15.07.2016 tarihli ek karar ile temyiz nispi karar ve başvuru harcının muhtırada belirtilen kesin sürede yatırılmadığından, temyiz talebinden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiş, bu ek karar da temlik alan davalı vekilince temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkili Ikongaz ... Ltd.Şti.nin satın aldığı araçlar için davalı bankada ticari amaçlı otomotiv ürünleri tüketici kredisi ve rehin sözleşmesi imzaladığını, diğer müvekkillerinin de müteselsil kefil olduğunu, bankanın ödenmeyen taksitler nedeniyle taşınır rehninin paraya çevrilmesi ve ilamsız takip başlattığını, davalı bankanın ihtarnamede belirttiği borç miktarından daha fazlası için takip başlattığını ve tahsilat yaptığını ileri sürerek müvekkillerinin her iki takip yönünden borçlu olmadığının tespitine ve %40 oranında tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı banka vekili, davacı şirket yetkilisinin icra dairesinde borcu kabul ederek ödeme taahhüdünde bulunduğunu, borcu kabul edip sonra dava açmasının kötü niyetli olduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, davacıların alacaklı bankaya taraflar arasında düzenlenmiş ve kabul edilmiş sözleşme ve ekleri gereğince borçlu olduğunun belirlendiği, ancak takip tarihi itibariyle banka tarafından asıl alacak miktarının fazla gösterildiği gerekçesiyle, tahsilde tekerrür olmamak kaydıyla davanın kısmen kabulüne, davalı borçlunun kötü niyeti ispat edilemediğinden davacının tazminat talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı temlik alan vekilince temyiz edilmiştir. Mahkemece 15.07.2016 tarihli ek karar ile muhtıraya rağmen harçlar yatırılmadığı için temyiz talebinden vazgeçilmiş sayılmasına karar verilmiş, ek karar da davalı temlik alan vekilince temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere göre, davalı temlik alan vekilinin yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan ek kararın ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 22/05/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.