Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4784 Esas 2015/5161 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4784
Karar No: 2015/5161
Karar Tarihi: 07.10.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4784 Esas 2015/5161 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi'nin hırsızlık suçuna ilişkin verdiği hükmü incelemiş ve yerel mahkemenin kararını bozmuştur. Sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan mahkumiyet ilamının gerçekleşmediği gözetilmeden, sanığın cezasını infaz tamamlanıncaya kadar haklarından yoksun bırakmaya karar verilmiştir fakat bu karar koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamalıdır. Bir diğer husus ise, sanık lehine olan kararların uygulanmasının talep edilmesi ancak bu talep ile ilgili bir karar verilmemiştir. Bu sebeplerden dolayı hüküm BOZULMUŞTUR.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK'nın 210. Maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 35. Maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 53. Maddesi'nin 1. ve 2. fıkraları
- 5237 sayılı TCK'nın 58/5. Maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 168/1. Maddesi

22. Ceza Dairesi 2015/4784 E. , 2015/5161 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2011/141114
MAHKEMESİ : Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/12/2010
NUMARASI : 2010/833 (E) ve 2010/836 (K)
SUÇ : Hırsızlık

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya kapsamına göre diğer temyiz sebepleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1- Tanık M..S..soruşturma aşamasında alınan 21.10.2010 tarihli beyanında sanığın mağdura ait para kutusu ile oynadığını görüp tezgahtan ayrılmaları akabinde mağdura kutuyu kontrol etmesini söylediğini, paranın eksik olduğunu gördüklerinde hemen sanıkları takip ettiklerini ve pazar yerine 15 metre mesafede yakalayıp çalınan parayı aldıklarını beyan etmesine göre 5271 sayılı CMK"nın 210 maddesi uyarınca tanığın kovuşturma aşamasında beyanı alınarak 5237 sayılı TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümlerinin sanık hakkında uygulama olanağı bulunup bulunmadığının değerlendirilmesi, teşebbüs aşamasının oluşmadığının kabulü halinde ise savunmalar karşısında TCK"nın 168/1. maddesinin uygulanma olanağının tartışılmaması,
2- Sanığın 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken yazılı biçimde uygulama yapılması,
3- Mahkemece, sanık hakkında tekerrür uygulamasına esas alınan mahkumiyet ilamının, beraat eden sanığın ablası S... E... ait olduğu, sanığın dosya içerisindeki adli sicil kaydına göre 5237 sayılı TCK.nın 58/5. maddesi gereğince tekerrür hükümlerinin uygulanma şartlarının gerçekleşmediğinin gözetilmemesi,
4- Sanık müdafiinin 03.12.2010 tarihli celsede sanık lehine olan hükümlerin uygulanmasını talep ettiği, bu talebin 5237 sayılı TCK"nın 50, 51, 5271 sayılı CMK"nın 231/5 vd. maddelerini de kapsadığı halde bu hususlar yönünden olumlu ya da olumsuz karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Sibel Nacar müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 07/10/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.