Hakaret müşteki sanık - çocuğun cinsel istismarı müşteki sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/12979 Esas 2021/3262 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hakaret (müşteki sanık ...), çocuğun cinsel istismarı (müşteki sanık ...)
HÜKÜM : Müşteki sanık ... hakkında atılı suçtan ceza verilmesine yer olmadığına, müşteki sanık ..."in müsnet suçtan mahkumiyetine


İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınıp, hükmedilen ceza miktarına göre müşteki sanık ...’in duruşmalı inceleme talebinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi uyarınca reddiyle, duruşmasız yapılan değerlendirmede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan mağdure vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
Suç tarihinde on beş yaşından küçük mağdurenin annesi olan müşteki sanık ...’ın, davaya katılmasına rağmen yüzüne verilen kararı temyiz etmemesi karşısında, yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin hükmü temyize hakkı bulunmadığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
Müşteki sanık ...’in temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Tüm dosya kapsamına göre olay günü sanığın, mağdureye yönelik fiziksel temas içeren eyleminin kısa süreli, ani ve kesintili gerçekleşmesinden dolayı sarkıntılık düzeyinde kaldığı ve mahkemece sanık hakkında temel cezanın alt sınırdan belirlenmesi sebebiyle nihai ceza miktarının değişmediği, bu nedenle kanun değişikliğinin lehe veya aleyhe sonuç doğurmayacağı gözetildiğinde, muhakeme safahatını yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede, iddia ve savunma ile tüm delillerin eksiksiz olarak kararda gösterildiği, hükmedilen ceza nevi ve miktarı itibarıyla kanuni sınırlar içinde tayin edildiği gibi ceza verilmesine yer olmadığına dair kararın da dosya kapsamına uygun olduğu anlaşıldığından, müşteki sanık ...’in yerinde görülmeyen temyiz talebinin reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.04.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.