Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/4521 Esas 2019/837 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/4521
Karar No: 2019/837

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2016/4521 Esas 2019/837 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, dava konusu taşınmazın davalıların tapu kaydına işlenmesini, Mahalli İskan Komisyonu tarafından verilen kararın iptal edilmesiyle Hazine adına tescilini talep etti. Ancak, davalıların mülkiyet haklarının davacının iddialarından üstün olduğu gerekçesiyle davacının talebi reddedildi. Davacının temyiz itirazı ise geçerli görülmedi ve hüküm onandı. Kararda, 2510 sayılı İskan Kanunu kapsamında göçebe hayatı yaşayanların tarımsal iskan edilmek üzere hak sahibi sayılmalarıyla ilgili hükümlere değinildi. 5543 sayılı İskan Kanunu'na eklenen geçici 7/3 maddesi uyarınca, 2510 sayılı yasa döneminde hak sahibi olanların herhangi bir koşul aranmadan hak sahipliklerinin devam edeceği belirtildi. Kararda ayrıca, Harçlar Kanunu'nun değişik 13. maddesinin j bendi gereği davacıdan harç alınmasına gerek olmadığı ifade edildi.

1. Hukuk Dairesi 2016/4521 E. , 2019/837 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, davalı ...’nun eski eşi, diğer davalıların babası ...’in 2510 sayılı İskan Kanunu kapsamında göçebe hayatı yaşadıkları iddiası ile tarımsal iskana başvurduğunu, Mahalli İskan Komisyonunun 12/08/1992 tarih ve 88 nolu kararı ile tarımsal iskan edilmek üzere hak sahibi sayılmalarına karar verildiğini, bu karar gereğince de (başvuru sahibi ... öldüğü için) dava konusu 1446 parsel sayılı taşınmazın davalılar adına tescil edildiğini, ne var ki başvuru sahibi ...’in hak sahipliğine müracaat tarihinden önce Bağ-kur kaydının bulunması nedeni ile Mahalli İskan Komisyonu’nun 27.04.2012 tarih ve 308 nolu kararı ile 12.08.1992 tarihli komisyon kararı ve hak sahipliğinin iptal edildiğini, davalıların alınan komisyon kararına itiraz etmediğini, kaydın temelsiz kaldığını ileri sürerek, tapu kaydının iptali ile Hazine adına tescilini istemiştir.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece, davacının iddiaları karşısında davalıların mülkiyet hakkının üstün olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’ın raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dosya içeriğine, toplanan delillere göre, özellikle 5543 sayılı İskan Kanununa eklenen geçici 7/3 fıkrası gereğince 2510 sayılı yasa döneminde hak sahibi olanların herhangi bir koşul aranmadan hak sahipliklerinin devam edeceğinin hüküm altına alındığı nazara alınarak davanın reddi bu gerekçe ve sonucu itibarıyla doğrudur. Davacının temyiz itirazı yerinde değildir. Reddiyle usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 11/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.