Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14943 Esas 2020/1088 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/14943
Karar No: 2020/1088
Karar Tarihi: 20.01.2020

Kasten yaralama - tehdit - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/14943 Esas 2020/1088 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahalli mahkeme, sanık hakkında mağduruna yönelik kasten yaralama ve tehdit suçlarından mahkumiyet hükmü verdi. Ancak, temyiz incelemesinde tehdit suçu için mağdurun şikayet etmediği ve hakaret suçuyla ilgili düşme kararı verilmesi gerektiği belirtildi. Bu nedenle, dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilerek uzlaştırma işlemi yapılması ve başarısızlık durumunda yargılamaya devam edilmesi gerektiği vurgulandı. Sonuç olarak, hüküm temyiz sebeplerinin yerinde görülmesi nedeniyle bozuldu. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 73/4 ve 5271 sayılı CMK'nin 223/8 maddeleri, TCK'nin 106/1-1. cümlesi, 6763 sayılı Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri, ve 5237 sayılı TCK'nin 2 ve 7. maddeleri öne çıkmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/14943 E. , 2020/1088 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama, tehdit
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında mağdur ..."e yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık hakkında mağdur ..."e yönelik tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;

a) Sanığın, mağdura söylediği kabul edilen “senin ananı avradını sinkaf ederim” şeklindeki sözlerinin, soruşturulması ve kovuşturulması şikayete tabi olan 5237 sayılı TCK"nin 125/1. maddesinde düzenlenen "hakaret" suçunu oluşturması ve mağdurun 07.04.2015 tarihli celsede şikayetçi olmadığını, sanığın da aynı celsede şikayetten vazgeçme beyanına bir diyeceğinin olmadığını beyan etmeleri karşısında; sanığın eylemine uyan "hakaret" suçundan açılan kamu davası hakkında şikayetten vazgeçme nedeniyle TCK"nin 73/4 ve 5271 sayılı CMK"nin 223/8. maddeleri gereğince düşme kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde tehdit suçundan sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
b) 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesiyle değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümlerinin yeniden düzenlendiği ve sanığa isnat edilen TCK"nin 106/1-1. cümlesinde düzenlenen "tehdit" suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu anlaşılmış olmakla, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 2 ve 7. maddeleri de gözetilerek, sanık ile mağdur arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenlerden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 20.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.