Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/8333 Esas 2020/8244 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2020/8333
Karar No: 2020/8244
Karar Tarihi: 08.12.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/8333 Esas 2020/8244 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sigorta Tahkim Komisyonu tarafından verilen bir karar temyiz edilmiştir. Kararda, davacılar için ayrı ayrı 50.000 TL manevi tazminat talep edilmiştir. Tahkim yargılamasında her bir davacı için ayrı ayrı 25.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Ancak, her bir davacı için kesinlik sınırı 40.000 TL olduğundan, kabul edilen ve reddedilen tazminatlar ayrı ayrı kesin niteliktedir. Bu sebeple, davacılar vekili ile davalı vekilinin temyiz dilekçeleri reddedilmiştir. 5684 sayılı Sigortacılık Yasası'nın 30/12 maddesi gereği, sigorta tahkim komisyonlarının 40.000 TL'yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay da temyiz isteminin reddine karar verebilir.

17. Hukuk Dairesi 2020/8333 E. , 2020/8244 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tahkim davasının yapılan yargılaması sonunda; Sigorta Tahkim Komisyonu İtiraz Hakem Heyeti tarafından verilen 04/07/2018 tarih 2018/5359İHK sayılı kararın, süresi içinde davacılar vekili ile davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, dosya incelendi, gereği düşünüldü:
-K A R A R-
5684 sayılı Sigortacılık Yasası’nın 30/12. maddesi gereği sigorta tahkim komisyonlarının 40.000,00 TL"yi geçmeyen kararları kesindir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
Temyize konu kararda, davacılar için ayrı ayrı 50.000,00 TL manevi tazminat talep edilmiş olup, tahkim yargılaması sonucu ... için 25.000,00 TL... için 25.000,00 TL manevi tazminata hükmedilmiştir. Davacılar ihtiyari dava arkadaşı durumunda olduğundan dolayı 40.000,00 TL"lik kesinlik sınırı her bir davacı yönünden ayrı ayrı gözetilmelidir. Bu sebeple davacılar yönünden verilen kabul edilen ve reddedilen tazminatlar, miktarı itibariyle davacılar ve davalı bakımından ayrı ayrı kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacılar vekili ile davalı vekilinin temyiz dilekçelerinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacılar vekili ile davalı vekilinin temyiz istemlerinin (dilekçelerinin) kesinlik nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harçların istek halinde temyiz eden davacılar ile davalıya geri verilmesine 08/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.