Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/3709 Esas 2019/1838 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3709
Karar No: 2019/1838

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/3709 Esas 2019/1838 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Dava, boşanma nedeniyle açılmıştır. Yoksulluk nafakasının toptan ödenmesi kararı ile yoksulluk nafakası ve tazminat miktarları hakkında karar verilmiştir. Davacı erkek tarafından yoksulluk nafakasının toptan ödenmesi kararı ile tazminatların miktarına itiraz edilmediği için bu itiraz yersiz bulunmuştur. Ancak davalı kadının tüm itirazları kabul edilmiştir, çünkü hükümde hakkaniyet ilkesine uygun bir şekilde daha uygun miktarda maddi tazminat takdir edilebilirdi. Bu nedenle hükmün 2. bendi bozulmuştur. Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi uyarınca daha uygun miktarda maddi tazminat takdir edilmesi gerekmektedir. Ayrıca Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri ile hakkaniyet ilkesi de göz önünde bulundurulmalıdır. Karara göre dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmiştir.
Kanun Maddeleri:
-Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi
-Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi
-Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri

2. Hukuk Dairesi 2017/3709 E. , 2019/1838 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından; yoksulluk nafakasının toptan ödenmesi kararı ile yoksulluk nafakası ve tazminatların miktarı yönünden, davalı kadın tarafından ise; hükmün tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine, paranın alım gücüne, ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran, davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu"nun 50 ve 51. maddesi hükümleri nazara alınarak, daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK m. 174/1) takdiri gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 154.30 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine,
dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019(Çrş.)