Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/235 Esas 2019/1847 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/235
Karar No: 2019/1847

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/235 Esas 2019/1847 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında, ortak çocukların velayeti konusunda mahkemece verilen karar temyiz edildi. Mahkeme psikolog tarafından yapılan sosyal incelemenin sonucuna göre, çocukların tercihi de dikkate alınarak, Berkay'ın velayeti annesine, diğer çocuğun velayeti ise babasına verilmişti. Ancak, dosya kapsamından çocuğun annesi yanında kalmasının çocuğun gelişimine engel olmayacağı, bu nedenle velayetin annesine verilmesi gerektiği kararlaştırıldı. Ayrıca, kardeşlerin birbirinden ayrılmasının da çocukların yararına olmadığı belirtildi. Bu doğrultuda, kararın bozulmasına ve velayetin annesine verilmesi gerektiğine hükmedildi.
Kanun Maddeleri: Türk Medeni Kanunu'nun 182. ve 336/3. maddeleri.

2. Hukuk Dairesi 2019/235 E. , 2019/1847 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından tazminatlar ve nafakaların miktarı ile ortak çocuk..."nın velayeti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece görevlendirilen psikolog tarafından yapılan sosyal inceleme sırasında, velayeti anneye bırakılan 09.02.2005 doğumlu Berkay tercihini anneden yana, velayeti babaya bırakılan 15.10.2009 doğumlu ... ise velayet tercihini babadan yana kullanmıştır. Uzman tarafından hazırlanan raporda ise tarafların şartlarının aynı olduğu gerekçesiyle velayet konusunda kanaat edinilemediği bildirilmiştir. Çocukların tercihi üzerine de mahkemece Berkay"ın velayeti anneye, ..."nın velayeti ise babaya verilmiştir.
Velayete ilişkin düzenlemede aslolan çocuğun üstün yararıdır. Ana ve babanın yararları, ahlaki değer yargıları, sosyal konumları gibi durumları, çocuğun üstün yararını etkilemediği ölçüde göz önünde tutulur. Dosya kapsamından velayeti babaya bırakılan ortak çocuk ..."nın anne yanında bulunmasının çocuğun bedeni, fikri ve ahlaki gelişimine engel olacağı yönünde ciddi sebep ve deliller bulunmadığı, hemen meydana gelecek tehlikelerin varlığı da ispat edilmediği anlaşılmaktadır. Bu durumda ortak çocuğun üstün yararı velayetinin annesine verilmesini zorunlu kılmaktadır. Öte yandan, haklı ve kabul edilebilir sebep ve olgular bulunmadıkça kardeşlerin birbirinden ayrılması da çocukların yararına değildir. Açıklanan sebeplerle ..."nın velayetinin de Türk Medeni Kanunu"nun 182. ve 336/3. maddeleri uyarınca üstün yararı gereği anneye verilmesi gerekirken babanın velayetine bırakılması doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ; Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019 (Çar.)