Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2019/763 Esas 2019/1849 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Mahkemece tarafların boşanmalarına dair verilen ilk hüküm davalı kadının temyizi üzerine Dairemizin 2015/19124 Esas ve 2016/11654 Karar sayılı 14.06.2016 tarihli ilamı ile “Kısa kararda davanın kabulü ile tarafların Türk Medeni Kanunu"nun 166/1. maddesi gereğince boşanmalarına karar verildiği halde gerekçeli kararda tarafların Türk Medeni Kanununun 166/3. maddesi gereğince boşanmalarına karar verilmesi suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı” gerekçesiyle bozulmuş, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazları incelenmemiştir. Mahkemece bozmaya uyulmuş, bozma sonrası verilen kararla “Davalı kadının yasal şartlar oluşmayan maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine dair Mahkememizin 2014/593 Esas, 2015/400 Karar sayılı kararı boşanma yönünden temyiz edilmeyerek 07/09/2015 tarihinde kesinleşmiştir. Mahkememizce yapılan yeniden yargılama sonunda, evlilik birliğinin temelinden sarsılması nedeniyle TMK 166/1 madde gereğince tarafların boşanmalarına dair kesinleşen ve nüfus müdürlüğüne bildirilip oluşturulan kayıt nedeniyle çelişki oluşturmamak için yeniden hüküm kurulmamış, davacı ..."ın maddi ve manevi tazminat taleplerinin yukarıda açıklanan gerekçelerle kısmen kabulüne dair aşağıdaki şekilde karar verilmiştir” şeklinde gerekçeyle boşanmaya dair hüküm kurulmamış, davacı erkek lehine maddi ve manevi tazminata hükmedilmiş, davalı kadının maddi ve manevi tazminat talepleri ise reddedilmiştir. Mahkeme kararı temyiz sınırlaması yapılmaksızın kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı gerekçesiyle bozulduğuna ve mahkemece bozma ilamına uyulduğuna göre boşanma kararı yönünden hükmün kesinleştiği kabul edilemez. Ortada hukuki varlık kazanmış bir kararın mevcut olmadığı, yeniden yargılama yapılarak hüküm verilmesi gerektiği açıkça belirtilmiş, temyiz ve bozma sınırlandırılmamıştır. Kanunun sarih maddesine aykırılığa dayanan (HUMK m. 439/2) bu nitelikte bir bozma ile hüküm tamamen ortadan kalkmıştır. Öyleyse; bozmadan sonra boşanma ve ferileri konusunda yeniden hüküm tesis edilmelidir. Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesis edilmiş olması usul ve yasaya aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019 (Çrş.)