Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/27885 Esas 2020/10964 Karar Sayılı İlamı

Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 151/1, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1320 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Van 1. Çocuk Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2019/195 Esas, 2019/254 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ortadan kaldırılmasına dair Van 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/07/2019 tarihli ve 2019/500 değişik iş sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 05/11/2019 gün ve 14172-2019 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/11/2019 gün ve 2019/109127 sayılı tebliğnamesiyle dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteyen tebliğnamede;
Mala zarar verme suçundan suça sürüklenen çocuk ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 151/1, 31/3, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.320,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Van 1. Çocuk Mahkemesinin 30/05/2019 tarihli ve 2019/195 Esas, 2019/254 sayılı kararına karşı yapılan itirazın kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararın ortadan kaldırılmasına dair Van 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/07/2019 tarihli ve 2019/500 değişik iş sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
Dosya kapsamına göre, Van 6. Ağır Ceza Mahkemesinin 24/07/2019 tarihli kararı ile suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine karar verilen mala zarar verme suçunun şikâyete tâbi olduğu, müştekinin de şikâyetçi olmaması nedeniyle hakkında düşme kararı verilmesi gerektiğinden bahisle itirazın kabulü ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kaldırılmasına karar verilmiş ise de, suça sürüklenen çocuğun mala zarar verme suçu ile birlikte işlediği konut dokunulmazlığını ihlâl ve nitelikli hırsızlık suçlarından da mahkûmiyetine karar verildiği, 5237 sayılı Kanun"un 142/4. Maddesinde yer


alan ""Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlâli veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikâyet aranmaz."" düzenlemesi uyarınca mala zarar vermenin anılan madde kapsamında şikâyete tabi olmadığı gözetilmeden, itirazın reddi yerine yazılı gerekçeyle kabulüne karar verilmesinde isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuğun müştekinin evinin bahçesinde bulunan kümesinin kapı kilidini kırarak güvercin çaldığı ve müştekinin şikayetçi olmadığı somut olayda 5237 sayılı Kanun"un 142/4. maddesinde yer alan ""Hırsızlık suçunun işlenmesi amacıyla konut dokunulmazlığının ihlâli veya mala zarar verme suçunun işlenmesi halinde, bu suçlardan dolayı soruşturma ve kovuşturma yapılabilmesi için şikâyet aranmaz."" düzenlemesi uyarınca mala zarar verme suçunun anılan madde kapsamında şikâyete tabi olmadığının gözetilmemesi nedeniyle kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, (VAN) 6. Ağır Ceza Mahkemesinden verilip kesinleşen 24.07.2019 tarihli ve 2019/500 Değişik İş sayılı kararın, 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesinin 3. fıkrası uyarınca BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkra (b) bendi uyarınca sonraki işlemlerin yerel mahkemece yerine getirilmesine, 20/10/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.