Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/49942 Esas 2013/35159 Karar Sayılı İlamı

9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/49942
Karar No: 2013/35159
Karar Tarihi: 26.12.2013

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2011/49942 Esas 2013/35159 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu dava, bir işçinin fazla mesai ücreti ve ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesi talebiyle açılmıştır. Yerel mahkeme, davanın kısmi olarak kabulüne karar vermiştir. Ancak, taraflar tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay, faize ilişkin çelişki nedeniyle yerel mahkeme kararını bozmuştur.
Kararda geçen kanun maddeleri açıklamalı olarak aşağıdaki gibidir:
- İş Kanunu (4857 sayılı Kanun), fazla çalışmada ödenecek ücrete ve tatil günlerinde ödenecek ücrete ilişkin hükümler içermektedir.
- Türk Borçlar Kanunu (6098 sayılı Kanun), faize ilişkin hükümler içermektedir.

9. Hukuk Dairesi 2011/49942 E. , 2013/35159 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı, fazla mesai ücreti, ulusal bayram ile genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin fazla çalışma karşılıklarının ödenmediğini ileri sürerek fazla çalışma ücreti ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkeme, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanarak davanın kabulüne karar vermiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
Tefhim edilen kısa kararda kabul edilen alacaklar için faize hükmedilmediği halde sonradan yazılan gerekçeli kararın hüküm fıkrasında yasal faize hükmedilmiş olması kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki oluşmuştur. Salt bu aykırılık 10.04.1992 gün ve 1991/7 Esas, 1992/4 karar sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararına göre bozmayı gerektirir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, bozma sebebine göre sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 26.12.2013 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.