Dikili ağaç - fidan veya bağ çubuğuna zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8687 Esas 2020/11047 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/8687
Karar No: 2020/11047
Karar Tarihi: 20.10.2020

Dikili ağaç - fidan veya bağ çubuğuna zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/8687 Esas 2020/11047 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların bulunduğu köyde yaklaşık 10 hane arasındaki yol sorununu çözmek için bir araya gelindiği ve arazi sahiplerinin onayı alınarak çalışmaların başladığı belirtilmiştir. Katılanın arazisi de çalışma bölgesi içinde olduğu için tanıkların beyanlarına göre rıza göstermiştir ancak sanıkların arazisine taş ve toprak yığılması sonucu zarar meydana gelmiştir. Sanıklar ise mala zarar verme kastıyla davranmadıklarını savunsalar da kesin ve inandırıcı bir delil bulunamadığından mahkumiyetlerine karar verilmiştir. Ayrıca, bir sanığın hükümden sonra ölmesi sebebiyle hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği vurgulanmıştır.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 64/1 maddesi: Ölen sanık hakkında hükmen verilen ceza, infaz edilmez.
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi: Ölen sanık hakkında verilen hüküm, kararın kesinleşmesinden sonra genel mahkemede gıyaben yeniden görülemez.

2. Ceza Dairesi 2020/8687 E. , 2020/11047 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dikili ağaç, fidan veya bağ çubuğuna zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1. Oluşa ve dosya kapsamına göre; katılan ve sanıkların arazi komşusu olduğu Akçalı köyünde, yaklaşık 10 hanenin yolunun olmaması nedeniyle komşuların bir araya gelerek yol açmaya karar verdikleri, arazi sahiplerinin onayı alınarak çalışmalara başlandığı, her ne kadar tanık beyanına göre, katılan arazisine zarar verilmemesi şartıyla rıza göstermiş ise de sanıklar tarafından yapılan çalışma sırasında katılanın arazisine taş ve toprak yığılması suretiyle meydana gelen zararda sanıkların mala zarar verme kastıyla hareket etmediklerine ilişkin savunmalarının aksine suç kastıyla davrandıklarına dair mahkumiyetlerine yeterli her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilmeden, sanıkların beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetlerine karar verilmesi,
2. Elektronik ortamda UYAP - MERNİS’ten alınan 19.10.2020 tarihli nüfus kayıt örneğinde, sanık ...’ın hükümden sonra 08.11.2019 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 64/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca sanığın hukuki durumunun yerel mahkemece değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 20.10.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.