Çocuğun basit cinsel istismarı - beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7796 Esas 2019/8282 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/7796
Karar No: 2019/8282
Karar Tarihi: 18.03.2019

Çocuğun basit cinsel istismarı - beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı - kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - müstehcenlik - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/7796 Esas 2019/8282 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık çocuklara cinsel istismar ve hürriyetten mahrum bırakma suçlarından mahkum edildi. Ancak müstehcenlik suçundan verilen ceza, suç tarihi ile inceleme günü arasında dava zamanaşımı süresini aştığı için bozuldu. Sanığın diğer suçlardan mahkumiyeti ise, dosya kapsamındaki delillerin kesin ve inandırıcı olmadığı gözetilerek bozuldu.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 226/1. maddesi müstehcenlik suçunun tanımını yaparken, bu suç için öngörülen ceza üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 67/4. maddelerine göre 12 yıllık asli ve ilave dava zamanaşımına tabidir. Bu nedenle, müstehcenlik suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek bozuldu.
Kanıtların yeterli olmaması nedeniyle sanığın diğer suçlardan mahkumiyeti de bozuldu.

14. Ceza Dairesi 2018/7796 E. , 2019/8282 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı, beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, müstehcenlik
HÜKÜM : Çocuğun basit cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve müstehcenlik suçlarından mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümlerin sanık müdafisi tarafından temyizi ve incelemenin duruşmalı yapılmasının talep edilmesi üzerine, dosya Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığından tebliğname ile Daireye gönderilmekle, belirlenen tarihte sanık müdafisinin talebine istinaden duruşmalı yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Müstehcenlik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanığa isnat edilen müstehcenlik suçunun 5237 sayılı TCK"nın 226/1. maddesi kapsamında kalıp anılan maddede öngörülen cezanın üst sınırı itibarıyla 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4. maddelerine göre 12 yıllık asli ve ilave dava zamanaşımına tabi olduğu ve suç tarihi ile inceleme günü arasında bu sürenin gerçekleştiği anlaşıldığından, hükümlerin 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi ile 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Kanunun 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca bu suçtan açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE,
Çocuğun basit cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Sanık savunları, mağdurların aşamalardaki ve kendi içlerindeki çelişkili beyanları ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı suçları işlediğine dair her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandıracı delil bulanmadığı gözetilerek beraati yerine, yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.