Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/19469 Esas 2015/31617 Karar Sayılı İlamı

Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ : Ankara 10. İş Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2014
NUMARASI : 2011/1245-2014/488

DAVA : Davacı, ücret, kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta sonu çalışma, yıllık ücretli izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının alacakları sebebiyle 03.10.2011 tarihinde ihtar göndererek iş sözleşmesini feshettiğini, ücret, kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta sonu çalışma, resmi ve dini bayramlarda çalışma alacağını davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraflar temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının ücret alacağı bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Somut olayda; bilirkişice noter onaylı aparman işletme hesabı defteri, apartman gideri olarak apartman görevlisi maaşının gösterildiğinden ve uzun yıllar ücret almadan çalışmanın hayatın olağan akışına aykırı olduğu kabul edilerek ücret alacağı hesaplanmamış, mahkemece de bilirkişi raporu hükme esas alınarak ücret alacağı talebi reddedilmiş ise de davacının imzası bulunmayan karar defterinin ödemeyi ispata elverişli belge olmadığı gözetilmeksizin ücret alacağı talebinin reddi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Hüküm altına alınan alacaklar, davalılar aleyhine hükmedilen yargılama giderleri, vekalet ücretinin kat maliklerinden eşit oranda tahsil edilmek üzere davalı apartman yönetiminden alınarak davacıya verilmesine karar verilmesi gerekirken davalıların arsa payları oranında sorumlu tutulması hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.