14. Ceza Dairesi Esas No: 2016/1895 Karar No: 2019/8362 Karar Tarihi: 20.03.2019
Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/1895 Esas 2019/8362 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık, mağdurenin kalçasını sıkması şeklinde basit cinsel saldırı suçuyla suçlanmış ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak, daha sonra cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemeler nazara alınarak, sanığın belirlenecek lehe Kanuna göre cezalandırılması yerine hüküm kurulması gerektiği kararlaştırılmıştır. Yine de, Anayasa Mahkemesi tarafından verilen kısmi iptal kararı nedeniyle yeniden değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varılmış ve davada yapılan incelemeler sonrasında sanığın temyiz itirazları yerinde görülmüş ve hüküm bozulmuştur. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 7/2. ve 53. maddeleri hakkında bilgi verilmektedir.
14. Ceza Dairesi 2016/1895 E. , 2019/8362 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Basit cinsel saldırı HÜKÜM : Mahkumiyet
İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü: Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillerle, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, Ancak; Mağdurenin beyanı ve tüm dosya kapsamından, sanığın mağdurenin kalçasını sıkması şeklindeki eyleminin ani, kısa süreli ve kesintili olması gözetilerek sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemelerde nazara alınıp 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi gözetilerek, belirlenecek lehe Kanuna göre cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm kurulması, Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 20.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.