22. Ceza Dairesi Esas No: 2015/6354 Karar No: 2015/6379 Karar Tarihi: 02.11.2015
Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/6354 Esas 2015/6379 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık B.Ç.'nin okul binasının kapısını kırarak içeri girerek hırsızlık yaptığı suçuyla ilgili olarak İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme, suçun zamanaşımı süresi içinde olduğunu ve mala zarar verme ile işyeri dokunulmazlığını bozma eylemi ile ilgili yerinde işlem yapılması gerektiğini belirtmiştir. Ancak sanık hakkında velayet hakkından yoksunluğun cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceği gözetilmemesi nedeniyle kararı bozmuştur. Kararın gerekçesi yazılırken, Türk Ceza Kanunu'nun (TCK) 53/1-c maddesindeki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceği hatırlatılmıştır. Kararda ayrıca, kararın açıklanan nedenle bozulması sonucu yeniden yargılama yapılmasına gerek olmadığı ve hükmün TCK'nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölümünün çıkarılıp, yerine sanığın hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, kendi alt altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise koşullu salıverilen sanık hakkında söz konusu yasaklamanın uygulanamayaca
22. Ceza Dairesi 2015/6354 E. , 2015/6379 K. "İçtihat Metni"
Tebliğname No : 6 - 2011/202931
MAHKEMESİ : İstanbul 32. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 22/03/2011 NUMARASI : 2010/355 (E) ve 2011/155 (K)
SUÇ : Hırsızlık
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü: Okul binasının kapısını kırıp içeri girerek atılı suçu işleyen sanık hakkında, zamanaşımı içerisinde, mala zarar verme ve işyeri dokunulmazlığını bozma eylemi ile ilgili yerinde işlem yapılması olanaklı görülmüş, Eylemin 5237 sayılı Yasanın 142/1-a maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi, sonuca etkili görülmediğinden, bozma nedeni yapılmamış, Diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak; Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nun 53/1. maddesinin (c) fıkrasındaki velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksunluğun, kendi altsoyu açısından koşullu salıverme tarihine; kendi altsoyu dışındaki kişiler yönünden ise, cezanın infazı tamamlanıncaya kadar süreceğinin gözetilmemesi, Bozmayı gerektirmiş, sanık B.. Ç.."in temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 53. maddenin uygulanmasına ilişkin bölüm çıkarılıp, yerine, “Sanığın, TCY’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, 3. fıkrası uyarınca da kendi alt altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına” cümlesinin yazılması suretiyle diğer yönleri, eleştiri dışında usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.