Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1601 Esas 2019/4870 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1601
Karar No: 2019/4870
Karar Tarihi: 23.10.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1601 Esas 2019/4870 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2018/1601 E.  ,  2019/4870 K.

    "İçtihat Metni"


    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 14/07/2014 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 26/05/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davacının diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Dava, trafik kazasına bağlı yaralama nedeniyle maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
    Karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 13. maddesinde, "(1) Tarife"nin ikinci kısmının ikinci bölümünde gösterilen hukuki yardımların konusu para veya para ile değerlendirilebiliyor ise avukatlık ücreti, davanın görüldüğü mahkeme için Tarife"nin ikinci kısmında belirtilen maktu ücretlerin altında kalmamak kaydıyla (yedinci maddenin ikinci fıkrası, dokuzuncu maddenin birinci fıkrasının son cümlesi ile onuncu maddenin son fıkrası hükümleri saklı kalmak kaydıyla,) Tarife"nin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Ancak hükmedilen ücret kabul veya reddedilen miktarı geçemez" şeklinde düzenleme yer almaktadır.
    Somut olayda, her ne kadar mahkemece maddi tazminat isteminin reddedilen kısmını geçecek şekilde vekalet ücretine hükmedilmiş ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanun"un 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7 maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 5 no"lu bendinde maddi tazminata yönelik vekalet ücretine ilişkin kısmında yer alan "1.800,00 TL" ifadesi çıkarılarak yerine "1.376,71 TL"; toplam kısmında yer alan "3.600,00 TL" ifadesi çıkarılarak yerine "3.176,71 TL" ifadelerinin yazılmasına, davalının tüm, davacının diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın davacı yararına düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalıya yükletilmesine ve davacıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 23/10/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.










    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.