Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1456 Esas 2019/5040 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1456
Karar No: 2019/5040
Karar Tarihi: 06.11.2019

Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2018/1456 Esas 2019/5040 Karar Sayılı İlamı

4. Hukuk Dairesi         2018/1456 E.  ,  2019/5040 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

    Davacı ... ve diğerleri vekili Avukat ... tarafından, davalılar ... ve ... aleyhine 16/12/2011 gününde verilen dilekçe ile trafik kazasına bağlı ölüm nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 14/06/2016 günlü kararın Yargıtayca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
    1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların tüm, davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
    2-Davacıların diğer temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Dava, trafik kazasına bağlı ölüm nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, istemin kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
    Karar tarihinde yürürlükte olan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 10. maddesinde “ (1) Manevi tazminat davalarında avukatlık ücreti, hüküm altına alınan miktar üzerinden Tarifenin üçüncü kısmına göre belirlenir. (2) Davanın kısmen reddi durumunda, karşı taraf vekili yararına Tarifenin üçüncü kısmına göre hükmedilecek ücret, davacı vekili lehine belirlenen ücreti geçemez.” düzenlemesi bulunmaktadır.
    Şu durumda, manevi tazminat istemi kısmen ret edildiğine göre; kendisini vekille temsil ettirmiş olan davalı yararına Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi"nin 10. maddesi uyarınca, reddedilen miktar üzerinden, davacı lehine belirlenen ücreti geçmeyecek şekilde vekalet ücretine hükmedilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmiş olması doğru değildir. Kararın bu nedenle bozulması gerekir ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, HUMK’nun 438/7 maddesi uyarınca karar düzeltilerek onanmalıdır.
    SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda (2) no"lu bentte açıklanan nedenle hüküm fıkrasının 4 no"lu bendinde vekalet ücretine ilişkin kısmında yer alan "12.270,00 TL" ifadesinin çıkarılarak yerine "2.520,00 TL" ifadesinin yazılmasına, davalıların tüm, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) no"lu bentte açıklanan nedenlerle reddi ile kararın davacılar yararına düzeltilmiş bu biçimi ile ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davalılara yükletilmesine, davacılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 06/11/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.