Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1442 Esas 2020/635 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1442
Karar No: 2020/635
Karar Tarihi: 20.01.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1442 Esas 2020/635 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan yaklaşık 11 ay 13 gün tutuklu kaldıktan sonra beraat ettiği için, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat talebinde bulundu. Yerel mahkeme, davacının maddi tazminat talebinin kısmen kabul edilmesi ve davacıya 8.555,42 TL maddi, 9.000 TL manevi tazminat verilmesine karar verdi. Ancak, temyiz eden davalı vekili, manevi tazminatın miktarının az olduğunu savunarak temyiz etti. Yargıtay, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar belirlenmediği için manevi tazminatın eksik hüküm verildiğine karar verdi ve davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarı 8.172,68 TL olarak düşürüldü. Kararda, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesinin bozulma nedeni olarak kullanıldığı ve 322. maddesi gereğince düzeltme yapılarak hüküm onaylandığı ifade edildi. Kanun maddeleri: 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi, 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi, 322. maddesi.

12. Ceza Dairesi 2019/1442 E. , 2020/635 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davacının tazminat talebinin kısmen kabülü ile 8.555,42 TL maddi, 9.000 TL manevi tazminatın dava tarihi olan 14.04.2015 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçundan 08.12.2011-21.11.2012 tarihleri arasında yaklaşık 11 ay 13 gün tutuklu kalıp beraat eden davacının 50.000 TL maddi, 30.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte talebine ilişkin davada yerel mahkemece 9.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya ödenmesine hükmedilmesi; nesnel bir ölçüt olmamakla birlikte, davacı lehine hükmedilecek manevi tazminatın davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar yasal faizi ile birlikte elde edeceği parasal değer dikkate alınıp, hak ve nesafet ilkelerine uygun makul bir miktar olarak tayin ve tespiti gerekirken, belirlenen ölçütlere uymayacak miktarda eksik manevi tazminata hükmolunması, temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamış, karar tarihinde yürürlükte bulunan düzenleme dikkate alındığında, davacı lehine hükmolunan vekalet ücreti miktarında herhangi bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşıldığından, tebliğnamedeki görüşe istirak edilmemiştir.
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davalı vekilinin davanın reddi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Maddi tazminatın, davacının gözaltında ve tutuklu kaldığı döneme ilişkin net asgari ücret üzerinden hesaplanan ‘’8.172,68’’ TL yerine, fazla hesaplama ile bu miktarın üstünde kalacak şekilde ‘’8.555,42’’ TL olarak tayin edilmesi suretiyle, davacı lehine fazla maddi tazminata hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasının ilk paragrafında davacı lehine hükmolunan maddi tazminat miktarının ""8.172,68" TL"ye düşürülmesi suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.