Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/1597 Esas 2019/2712 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1597
Karar No: 2019/2712

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2018/1597 Esas 2019/2712 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Boşanma davasında davalı erkek, cevap dilekçesinde tazminat talebinin olmadığını beyan etmiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 311. maddesi uyarınca bu beyanın feragat niteliğinde olduğu ve irade bozukluğu halleri dışında feragatten dönülmesinin mümkün olmadığı belirtilmiştir. Bölge adliye mahkemesi, talebin esastan reddine karar vermiştir. İstinaf başvurusunda bulunan davalının beyanının feragat olarak nitelendirilerek aleyhine kesin hüküm oluşturabilecek şekilde gerekçe oluşturulması doğru görülmemişse de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükümün gerekçesinin değiştirilerek onanması gerekmiştir. Kanun maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 311. maddesi.

2. Hukuk Dairesi 2018/1597 E. , 2019/2712 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı kadın tarafından açılan boşanma davasında, dava dilekçesi davalıya usulüne uygun şekilde tebliğ edilmiş, davalı da süresinde verdiği cevap dilekçesinde “Davacıdan herhangi bir tazminat talebimiz yoktur” şeklinde beyanda bulunmuştur. ... Aile Mahkemesince talep olmadığı hususu gözetilerek tazminat konusunda hüküm kurulmamıştır. Davalı erkek, cevap dilekçesi ile “Tazminat talebimiz yoktur” beyanının yok sayılması talebiyle istinaf başvurusunda bulunmuştur. İstinaf başvurusunu inceleyen bölge adliye mahkemesi “Davalı erkeğin 04/05/2016 tarihli cevap dilekçesinde “Tazminat talebi bulunmadığını” beyan ettiği, davalının bu beyanının maddi ve manevi tazminat talebinden feragat niteliğinde olduğu, Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 311. maddesi uyarınca feragatin kesin hükmün sonuçlarını doğuracağı ve irade bozukluğu halleri dışında feragatten dönülmesinin mümkün olmayacağı” gerekçesiyle talebin esastan reddine karar verilmiştir. İstinaf başvurusunda bulunan davalının aleyhine, beyanının feragat olarak nitelendirilerek aleyhine kesin hüküm oluşturabilecek şekilde gerekçe oluşturulması doğru görülmemişse de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden (HMK m. 370/2) hükmün gerekçesinin değiştirilip düzeltilerek onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının yukarıda gösterilen sebeple hükmün gerekçesinin düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 13.03.2019 (Çar.)