Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4168 Esas 2015/6818 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4168
Karar No: 2015/6818
Karar Tarihi: 9.11.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/4168 Esas 2015/6818 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme kararı, bir hırsızlık olayıyla ilgilidir. Sanık, üç farklı kişinin telefonunu çalmıştır ve daha sonra kendi rızasıyla telefonları iade etmiştir. Ancak müştekilerin kısmi iadeye rıza gösterip göstermedikleri konusunda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına dair bir tartışma yaşanmıştır. Kararda, sanık hapis cezasına çarptırılmış ve haklarından yoksun kılınmıştır. Ancak, koşullu salıverilen sanık hakkında bu yasağın uygulanmaması gerektiği gibi bir kanun maddesi atlanmıştır. Bu nedenle mahkeme kararı bozulmuştur. Kanun maddeleri, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53., 168/1-4. maddeleridir.
22. Ceza Dairesi         2015/4168 E.  ,  2015/6818 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 6 - 2011/81095
    MAHKEMESİ : Tarsus 2. Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 21/06/2010
    NUMARASI : 2010/255 (E) ve 2010/559 (K)
    SUÇ : Hırsızlık


    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    Dosya kapsamı itibariyle diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-Sanığın yakalandıktan sonra hırsızlık suçunu işlediğini ikrar ederek, kendi rızası ile üç farklı müştekiden çaldığı telefonların yerlerini göstermek suretiyle sim kartsız olarak iadeyi sağladığının anlaşılması karşısında; müştekiler T.. A.., T.. E.. ve R.. E.."e kısmi iade nedeniyle sanık hakkında etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanmasına rıza gösterip göstermedikleri sorulduktan sonra, 5237 sayılı TCK"nın 168/1-4. maddesinin uygulama koşullarının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
    Kabul ve uygulamaya göre de;
    Sanığın TCK’nın 53. maddesinin 2. fıkrası uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar aynı maddenin 1. fıkrasında öngörülen hakları kullanmaktan yoksun kılınmasına, aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca da kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından, söz konusu yasaklamanın koşullu salıverilen sanık hakkında uygulanmamasına karar verilmesi gerekirken, yazılı biçimde uygulama yapılması,
    Bozmayı gerektirmiş, sanık G.. U.. müdafii temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 09/ 11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.