Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/20577 Esas 2020/12077 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Mahkumiyet


Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanık hakkında hapis ve adli para cezasına birlikte hükmolunması nedeni ile tebliğnamede bozma isteyen bir numaralı görüşe iştirak edilmemiş, TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2014 tarih, 2013/13-203 Esas ve 2014/308 Karar sayılı kararında; “Suç tarihinde ekonomik değeri yüksek olan bir aracı kimlik bilgilerini ve açık adresini bilmediği arkadaşı "... lakaplı kişiden emanet aldığını söylemesi, aşamalarda aracı emanet aldığı bu kişinin ismini kısmen değiştirerek ifade etmesi, soruşturma ve kovuşturma makamlarının ısrarına rağmen aracı emanet aldığını iddia ettiği kişiye ait kimlik ve adres bilgileri vermekten kaçınması ve sabıkalı geçmişi de dikkate alındığında hırsızlık suçlamasıyla muhatap olan sanığın sadece hayali bir isim zikretmekle suçlamadan kurtulmayacağını bilecek yaşam ve adli tecrübeye sahip olması ve gerçekte var olan bir kişiden aracı emanet alması durumunda suçlamadan kurtulmaya yönelik olarak aracı emanet aldığını söylediği kişinin bulunması için daha etkin bir çaba göstermesi gerektiği hususları birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eyleminin suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçunu değil, hırsızlık suçunu oluşturduğunun kabulünde zorunluluk bulunmaktadır.” şeklindeki açıklamalar ışığında, somut olayda; sanığın suçlara konu kuşları ismini bilmediği roman bir vatandaştan satın aldığını belirtmesi, savcılıkta alınan beyanında ise bu şahsı getirebileceğini belirtmesi ancak bu yönde bir girişim bulunmaması karşısında sanığın eyleminin katılan ve mağdurlara yönelik ayrı ayrı hırsızlık suçlarını oluşturacağı gözetilmeden; hem ek savunma hakkı tanındıktan sonra uzlaşma kapsamında kalan TCK’nun 165. maddesinden mahkumiyetine karar verilmesi hem de hırsızlık suçundan beraat kararı verilmesi suretiyle, sanık hakkında aynı fiile ilişkin olarak iki kez hüküm kurularak 5271 sayılı CMK"nun 225. maddesine aykırı davranılması,
Kabule göre de;
2- 24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nun 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı, istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi gözetilerek ceza miktarı yönünden kazanılmış hakkın korunmasına, 05.11.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.