10. Ceza Dairesi Esas No: 2020/11786 Karar No: 2021/3987 Karar Tarihi: 25.03.2021
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2020/11786 Esas 2021/3987 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesi'nin verdiği kararda, sanık uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkûm edilmiştir. Ancak, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında da uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlemiş olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, ikinci suçtan açılan davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle düşmesine ve tedavi/denetimli serbestlik kararı veren mahkemeye ihbarda bulunulması kararlaştırılmıştır. Ayrıca, sanığın daha önce işlediği suçtan dolayı hükmolunan cezaya tekerrür sebebi olarak nitelikli hırsızlık suçundan verilen ceza esas alınmış ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi uyarınca sanığın durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Kanun maddeleri olarak, 6545 sayılı Kanun'un 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası, 6545 sayılı Kanun'un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun'a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi belirtilmiştir.
10. Ceza Dairesi 2020/11786 E. , 2021/3987 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : MANAVGAT 2. Ağır Ceza Mahkemesi Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma Hüküm : Mahkûmiyet
Dosya incelendi. GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ : Yargıtay (Kapatılan) 20. Ceza Dairesi"nin 13/10/2015 tarih, 2015/13917 esas, 2015/4021 karar sayılı bozma ilamı üzerine yapılan yargılama sonrası kurulan hükmün incelenmesinde: 1-) UYAP üzerinden yapılan araştırmada sanık hakkında 29/10/2010 tarihli eylemine ilişkin Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2019/885 soruşturma sayılı dosyası ile aynı suçtan soruşturma yapıldığı ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı anlaşılmış olup, sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemişse, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” ve tedavi ve/veya denetimli serbestlik kararı veren ilgili mahkemeye ihbarda bulunulmasına karar verilmesi, Gerekirken, Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı"nın 2019/885 soruşturma sayılı dosyası getirtilip incelenmeden ve sanığın bu suçu belirtilen dosya üzerinden yapılan soruşturma veya kovuşturma sırasında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği tespit edilmeden, 6545 sayılı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası uyarınca doğrudan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip, sanığın denetim süresinde tekrar kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunu işlediği gerekçesiyle hükmün açıklanması, 2-) Sanık hakkında verilen Manavgat 2. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2015/290 esas, 2015/280 karar sayılı hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararında, Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2011/461 esas, 2012/196 karar sayılı hırsızlık suçuna ilişkin 1 yıl 3 ay hapis cezasına dair ilamın tekerrüre esas alındığı anlaşılmış olup, hükmün açıklanmasına karar verilirken, belirtilen ilam yerine, Manavgat 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2008/660 esas 2010/20 karar sayılı nitelikli hırsızlık suçundan kurulan 2 yıl 4 ay hapis cezasına ilişkin ilamın tekerrüre esas alınması, 3-)Hükümden sonra 7242 sayılı Kanun"la yapılan değişiklikler nedeniyle, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması açısından, sanığın durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün BOZULMASINA, 25/03/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.