Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8959 Esas 2019/5269 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8959
Karar No: 2019/5269
Karar Tarihi: 13.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/8959 Esas 2019/5269 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Karar, Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiş ve hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet kararı verilmiştir. Sanık adli para cezasına mahkum edilmiş ancak hükümdeki adli para cezasının ertelenmesi kararı, TCK'nin 51. maddesine aykırı olduğu gerekçesiyle kanun yararına bozma yasa yolu ile giderilebileceği belirtilmiştir. Sanığın temyiz istemi, kesinleşen hükümlere karşı başvurulabilen CMK'nin 309. maddesi uyarınca reddedilmiştir. Hükümdeki adli para cezasının tür ve miktarı, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'na eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olduğu belirtilmiştir. Hükme esas alınan kanun maddeleri ise şöyledir: CMK'nin 309. ve 310. maddeleri, TCK'nin 51. maddesi, 6217 sayılı Kanun'un 26. maddesi, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun'un geçici 2. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2018/8959 E. , 2019/5269 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Olağanüstü bir kanun yolu olan CMK"nin 309. maddesinde belirtilen, kanun yararına bozmaya, yalnızca kesin olan yada istinaf ve temyiz edilmeksizin kesinleşmiş bulunan hükümlere karşı başvurulabileceği, sonuç olarak adli para cezasına mahkum edilen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"de adli para cezaları hakkında erteleme hükümlerinin uygulanamayacağı ve denetim süresi belirlenemeyeceği gözetilmeden, TCK’nin 51. maddesine aykırı şekilde adli para cezasının ertelenmesine karar verilmesi karşısında, kurulan hükümdeki hukuka aykırılığın 5271 sayılı CMK"nin 309. ve 310. maddeleri gereğince kanun yararına bozma yasa yolu ile giderilmesinin mümkün olduğu kabul edilmiştir.
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.