Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11687 Esas 2019/5270 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11687
Karar No: 2019/5270
Karar Tarihi: 13.03.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2018/11687 Esas 2019/5270 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında hakaret suçundan verilen hüküm için temyiz istemini reddetti ve verilen adli para cezasının kesin nitelikte olduğunu belirtti. Ancak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen hüküm için temyiz itirazları reddedilmedi. Yargılama sürecinde yapılan adli tıp raporunun yetersiz olduğu tespit edildi. Ayrıca Anayasa Mahkemesi kararı sonrası, sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtildi ve hüküm bozuldu. Kanunlar olarak, 5320 sayılı CMK'nun 8/1, 1412 sayılı CMUK'un 317 ve 321 maddelerine ve 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesine atıfta bulunuldu.

3. Ceza Dairesi 2018/11687 E. , 2019/5270 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetler

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hüküm bakımından temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Hükmolunan adli para cezasının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2) Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hüküm bakımından temyiz itirazlarının incelenmesinde,
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Katılan hakkında 12.03.2015 tarihinde Ordu Adli Tıp Şube Müdürlüğü tarafından düzenlenen raporda, kırığın hayat fonksiyonlarına etkisinin belirtilmemesi ve “göz muayene bulgularının dava konusu olay nedeniyle travmatik nedenle mi, yoksa kendinde mevcut senil nedenlerle mi oluştuğu kesin kanaatine varılamadığından, sorulan hususta İstanbul Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan mütalaa alınmasının uygun olacağı” hususunun bildirilmesi karşısında, Ordu Adli Tıp Şube Müdürlüğünün raporunda istenilen hususlarda, katılanın tedavi evrakları, geçici ve kesin raporlarıyla birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden 5237 sayılı TCK"nin 86. ve 87. maddelerinde belirlenen ölçütlere göre rapor aldırılmadan ve kırığın derecesi de tespit edilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına,13.03.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.