Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/1132 Esas 2020/3277 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2018/1132
Karar No: 2020/3277
Karar Tarihi: 01.07.2020

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/1132 Esas 2020/3277 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalıya temlik edilen bir taşınmazın, tescil tarihinden bu yana boş bırakıldığı gerekçesiyle tapu kaydının iptali ve Hazine adına tescili istemiyle açılan davanın reddine karar verilmiştir. Mahkeme, şerhin 10 yıl süreli olup sınırlı etki doğurduğunu ve taşınmazın kullanılmamasının terk iradesinin varlığını göstermeyeceğini belirtmiştir. Ayrıca, Mülga 2510 sayılı yasaya göre hak sahibi olanların hak sahiplikleri herhangi bir koşul aranmaksızın devam edeceği hükmünü içeren geçici 7/3. fıkra gereği, davanın reddi doğru bulunmuştur. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri: 2510 sayılı İskan Kanunu'nun 30. maddesi, 5543 sayılı İskan Kanunu'nun geçici 7/3. fıkrası.

1. Hukuk Dairesi 2018/1132 E. , 2020/3277 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : TAPU İPTALİ VE TESCİL

Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ... ada ... parsel sayılı arsa niteliğindeki taşınmazın 2510 sayılı İskan Kanunu hükümlerine göre bina yapılması amacıyla davalıya temlik edildiğini, tescil tarihinden bu yana taşınmazın boş bırakıldığını, 2510 sayılı yasa gereği 10 yıllık takyidat süresi sonunda üzerinde tasarruf yapılmayan ya da amacı dışında kullanılan taşınmazlar için geri alım hakkı doğacağını ileri sürerek davalı adına olan tapu kaydının iptali ile Hazine adına tesciline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, taşınmaza ev yapmak üzere taş ve kum getirttiğini ancak kaza geçirmesi nedeniyle yaptıramadığını, annesi ile birlikte ikamet edip eve ihtiyacı olduğunu, en kısa zamanda yaptıracağını belirtip davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, mülkiyet hakkının üstün olduğu, şerhin 10 yıl süreli olup sınırlı etki doğurduğu, 2510 sayılı kanunun 30. maddesinde on yıl süre ile tasarruf edilmeyen yada amacına uygun kullanılmayan taşınmazların geri alım hakkı doğuracağına yönelik bir düzenleme bulunmadığı, salt taşınmazın kullanılmamasının terk iradesinin varlığını göstermeyeceği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ...’nin raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.
-KARAR-
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayandığı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle 12.07.2013 tarihinde kabul edilen 6495 sayılı kanun ile 5543 sayılı İskan Kanununa eklenen geçici 7/3 . fıkrasında Mülga 2510 sayılı yasaya göre hak sahibi olanların hak sahiplikleri herhangi bir koşul aranmaksızın bu kanuna göre devam eder hükmüne yer verilmek suretiyle yürürlükten kalkan 2510 sayılı Kanun döneminde hak sahibi olanların hak sahiplerinin herhangi bir koşul aranmadan devam edeceği vurgulanmış olup, davanın reddedilmesi bu gerekçeyle ve sonucu itibariyle doğrudur. Davacının yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun olan hükmün ONANMASINA, Harçlar Kanununun değişik 13. maddesinin j. Bendi gereğince davacıdan harç alınmasına yer olmadığına, 01.07.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.