Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8999 Esas 2020/683 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8999
Karar No: 2020/683

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2019/8999 Esas 2020/683 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir kişinin uyuşturucu madde bulundurma suçu nedeniyle Sulh Ceza Mahkemesi tarafından 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmedildiğini belirtiyor. Ancak, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gerektiği şekilde uygulanmaması nedeniyle, cezanın infazına ilişkin olarak 5560 sayılı yasa ile değişik 5237 sayılı TCK'nın 191/7. maddesi uyarınca bir karar verildiği ve bu kararın itiraz yoluna tabi olduğu ifade ediliyor. Dosya, itiraz merciine iade ediliyor. Kanun maddeleri olarak, 5237 sayılı TCK'nın 191/1-2 ve 62. maddeleri, 5560 sayılı Yasa'nın 68. maddesi, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. madde ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. ve 101/3. maddeleri belirtiliyor.

10. Ceza Dairesi 2019/8999 E. , 2020/683 K.

"İçtihat Metni"

İNCELENEN KARARLA
İLGİLİ BİLGİLER :
Mahkeme : ... Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Aynen infaz mahiyetinde mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
... Sulh Ceza Mahkemesince 2009/425 esas, 2012/142 karar sayılı ve 15/02/2012 tarihli karar ile TCK"nın 191/1-2 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile birlikte tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine hükmolunduğu, kararın 18/04/2012 tarihinde kesinleştiği, hükmün infazı aşamasında, tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davranılmaması nedeniyle, karar tarihi itibarıyla 5560 sayılı Yasa ile değişik 5237 sayılı TCK’nın 191/7. maddesi uyarınca “hükmolunan cezanın infazına” ilişkin olarak 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile TCK"nın 191. maddesinde yapılan değişiklikler ve aynı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası dikkate alınmadan verilen 13/07/2015 tarihli kararın, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 98. maddesi uyarınca verilen bir karar niteliğinde olması ve aynı Kanunun 101/3. maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi bulunması nedeniyle, 5271 sayılı CMK"nın 264/2. maddesi uyarınca itirazla ilgili olarak gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 05.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.