Yargıtay 6. Hukuk Dairesi 2010/4516 Esas 2010/7629 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
KARAR TARİHİ :10.6.2008
ÜÇÜNCÜ ŞAHIS :

Mahalli mahkemesinden verilmiş bulunan yukarıda tarih ve numarası yazılı tahliye davasına dair karar davalı tarafından süresi içinde temyiz edilmiş olmakla dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
Dava işyeri ihtiyacı nedeniyle kiralananın tahliyesine ilişkindir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde davalının taşınmazda 1.8.2004 başlangıç tarihli sözleşme ile kiracı olduğunu, müvekkilinin işyeri olarak dükkana ihtiyacı bulunduğunu, kiralananda yeğenleri ile birlikte kahvehane açacağını belirterek kiralananın tahliyesini istemiştir. Davalı, davacının ihtiyacının gerçek ve samimi olmadığını, mevcut işi bulunduğunu belirterek davanın reddini istemiştir.
İhtiyaç iddiasına dayalı davalarda tahliyeye karar verilebilmesi için ihtiyacın gerçek, samimi ve zorunlu olduğunun kanıtlanması gerekir. Devamlılık arzetmeyen geçici ihtiyaç tahliye nedeni yapılamayacağı gibi henüz doğmamış veya gerçekleşmesi uzun bir süreye bağlı olan ihtiyaç da tahliye sebebi olarak kabul edilemez. Davanın açıldığı tarihte ihtiyaç sebebinin varlığı yeterli olmayıp, bu ihtiyacın yargılama sırasında da devam etmesi gerekir. Öte yandan; kimlerin ihtiyacı için tahliye davası açılabileceği 6570 Sayılı Yasanın 7/b ve c maddelerinde sınırlı olarak sayılmıştır. Sözü edilen madde hükmüne göre kiralayan veya kiralayan durumunda olmayan malik, ancak kendisinin, eşinin ve çocuklarının işyeri (veya konut) ihtiyacı için dava açabilir.
Olayımıza gelince;hükme esas alınan 1.8.2004 başlangıç tarihli ve bir yıl süreli kira sözleşmesi konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmamaktadır. Davacı kiralananda yeğenleri ile kahvehane işletecekleri iddiasında bulunmuş, bu konuda dinlenilen davacı tanıkları davacının uçak mühendisi olduğunu ve bir İngiliz firmasında genel müdürlük yaptığını, kahvehaneyi yeğeni..."un çalıştıracağını beyan etmişlerdir. Davalı tanığı ise davacının bir şirkette müdür olduğunu duyduğunu, bu yere ihtiyacı olup olmadığını bilmediğini taraflar arasında kira bedeli hakkında konuşmalara şahit olduğunu belirtmiştir. Dinlenilen tanık beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre ihtiyaçlının davacının yeğeni olduğu anlaşılmıştır. Yeğenin ihtiyacı için tahliye istenemez. Öte yandan davacının ihtiyaçlı olduğu kabul edildiği takdirde bir şirkette müdür olarak çalışan kişinin işsiz ve boşta olduğu kabul edilemeyeceğinden bu konuda yeterli araştırma yapılmadan, yazılı şekilde karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenle hükmün BOZULMASINA, istek halinde peşin alınan temyiz harcının temyiz edene iadesine, 21.6.2010 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.